zaterdag 30 mei 2020,
Dag beste lezers,
Het is alweer heel warm en erg droog. Hier aan de achterdeur zie je steeds meer droge plaatsen in de border verschijnen. De roze roos en nu ook een witte roos zijn nog nooit zo goed zichtbaar geweest.
In Nestor rijpen de kersen, maar de vogels komen ze één voor één stelen. Laten ze nog wat over voor ons? Aan zijn voet is een klaproos verschenen.
Waar is die plots uitgekomen? Fantastisch, die wou ik er nog graag bij.
Aan de boog bloeit nu een roze roos en daarboven in Nestor nog steeds de rode roos.
Insecten vliegen zenuwachtig rond op zoek naar wat nectar en water. De wind droogt alles nog verder uit. Een merel zingt een vrolijk lied. Een dikkopje vliegt langs en landt op een prikneus. Naast het vingerhoedskruid beginnen nu ook de Campanula’s te bloeien. We hebben witte
en blauwe. De gele phlomis bloeit nog steeds en heeft zich helemaal plat gelegd. Dit is mijn plaats schijnt hij te denken. Doe maar lieve plant, het is ok! Een fijn, donkerroos roosje bloeit,
een beetje verder een blauwe salie.
Deze planten schijnen minder last te hebben van de droogte. Voor de haag staat een grote groep prikneuzen de boel op te vrolijken.
De haag heeft zijn beste tijd gehad en zal eens vervangen moeten worden. Misschien door beuk, die doet het hier goed. Het gras rijden we niet meer af. Het ziet hier en daar nog groen, op andere plekken geel en bruin van de droogte. In de voortuin is het feest in de rozenborder.
Amai, wat een zee van bloemen. Het is net één grote, roze wolk. De vijver is gevuld met bloeiende moerasaardbei, moerasboterbloem
en gele lis. Veel water zit er helaas niet meer in. En nog steeds is er geen regen voor deze regio in zicht. Mijn bange tuinvrouwhart verlangt zo naar een beetje regen. Niet boos zijn als ik zeg dat het gerust een aantal weken zou mogen regenen. En dan nog … is het niet genoeg.
Twee pioenrozen staan uit te bloeien, een derde knop moet nog open komen.
Een beetje verder bloeit een gespikkelde roos.
De witte rododendron heeft de puf niet meer om zijn bloemen te openen. Ze hangen slap aan de struik.
In de andere border bloeit de puntwederik.
Enkele wikkes groeien over andere planten en bieden een beetje bescherming tegen de felle zon. Ook hier zit een dikkopje. De keizerskronen hebben enorme zaaddozen gevormd.
Ze doen dat blijkbaar ieder jaar, maar het is de eerste keer dat het mij opvalt. De witte roos die aan het kippenhok staat heeft zich hier ook al gezaaid en bloeit.
Ik loop verder langs het huis. Hier staat het gras lang en groen.
Rechts bloeit de roze spirea.
Dat hebben de hommels ook gezien. Aan het boomstamvogelhuisje is het erg druk. Hommels vliegen in en uit.
Deze week is zoonlief tweemaal gestoken door een wesp. De eerste keer toen hij wakker werd aan zijn oor, de tweede keer in de tuin.”Wat hebben die wespen toch tegen mij” riep hij verwonderd. Tegen de avond viel er dan nog een kleine wesp uit zijn luikje. We hebben er dan maar een glas over gezet. Twee wespensteken op een dag is genoeg. Deze morgen lag een beginnend wespennest op de grond aan de voordeur. Zou het geroofd zijn of losgewaaid? Geen idee. Ik hoop dat er geen andere nesten onder het dak zitten.
En nu verder …
De donkerrode tweejarige muurbloem staat breed te bloeien naast de blauwe klokjes bij het raam.
Onze Deutzia is enorm en staat vol met witte bloemen.
De bijen en hommels zijn er talrijk aanwezig. Enkele fragiele anjertjes staan te bloeien
en een beetje verderop bloeit mijn favoriete geranium.
De kleuren zijn allemaal een beetje doffer dit jaar. De planten zijn bedekt met een dun laagje stof.
Tussen de oranje en rode roos onder de dennen bloeit nu ook een gele roos.
Ze geuren heerlijk ook al sta ik er een meter vandaan. Een beetje verderop staan nog meer anjers te bloeien.
Er zijn er roze en witte met een vlek in.
De laatste zijn zich volledig aan het geven alsof dit hun laatste bloei is. Boven op het tuinhuis maakt een enorme roos zich klaar om te gaan bloeien. Het is de “Bobby James”.
En kijk daar begint ze al! In de schaduwtuin bloeien de vingerhoedskruiden en ook de witte vlaggetjes hangen weer uit. Dan kom ik bij de kuikens. Hier hebben we deze week een ongelukje gehad. Een hennetje kwam met haar pootje tussen de deur te zitten. Ze zit nu voorlopig binnen bij de twee kleinere kuikens te herstellen. Het komt wel goed, hoor. Ongelukjes gebeuren nu eenmaal. In het hokje naast de kuikens zit Meneer Sebright me boos aan te kijken van op zijn stok.
Dan springt hij naar benede犀利士
n en valt me aan tegen de tralies van zijn deur. Gelukkig kan hij niet aan mij. Het valt me tegen dat ie zo agressief wordt. Zowel dochterlief als ik gaan niet meer in dat hok binnen. Daarnaast zit Mevrouw Cochin op haar nest met Meneer Cochin fier rechtop voor haar. “Niet kijken, hoor, dit is mijn vrouw! Laat ze met rust, ze heeft het te druk. Ferdinand is echter een echte pantoffelheld. Als je het hok binnengaat loopt hij verschrikt rondjes, want hij is bang. Zijn vrouwtje mag zelf haar mannetje staan!
De parkieten kwetteren er vrolijk op los. Manlief heeft enkele dagen geleden de nestkastjes weer opgehangen. Dat had ik nog niet gezien. Is het al zo lang geleden dat ik nog eens bij de vogels ben geweest. Nu manlief thuis is, verzorgt hij de beesten. Vroeger deed ik dat samen met dochterlief.
In Lucy’s tuintje staan verschillende geraniums
en vingerhoedskruiden te bloeien. De roos bovenop staat nog steeds mooi.
De eerste kogeldistel komt open en trekt alvast een hommel aan.
Het begint hier een beetje op een oerwoud te gelijken. In Kjell zijn tuintje bloeit een zalmkleurig roosje.
Voor ik het hek open kijk ik nog eens naar de prachtige roos die er boven bloeit.
Manlief heeft de gele, Franse roos wat teruggesnoeid. Zo kunnen we hier weer beter langs. Rechts staat de indigostruik te schitteren,
links groeit een oranje roos over een boog.
Vingerhoedskruiden schieten omhoog. In de serre worden de tomaten dikker, maar de planten groeien niet goed. De pompoenen staan daar ook nog in hun potjes. Heeft het wel zin om ze planten in een zandwoestijn? Ik denk dat we beter wat cactussen zouden zetten! Ik loop verder de sierappellaan in. Twee kippen en een haan lopen in het gras. Deze week ben ik Meneer en Mevrouw Fazant tegen op weg naar het werk. Ik ben even gestopt en heb mijn raampje opengedraaid om ze te begroeten. Ze keken me verbaasd aan. Dan maar weer verder…
Onder de “Melrose” bloeit een gigantische roos.
En dan … Springt plots vijf meter verder een eekhoorm met een noot in zijn mond over het pad. “Oh”roep ik. Hij staat even stil, kijkt me aan en loopt dan snel verder.
Nu krijg ik een mooi zicht op de rozen. Terwijl ik dichter kom blinken kleine, witte roosjes op als lichtjes.
Dan kom ik bij een enkele rode roos,
de “Bouquet Parfait” en een donkere moschattahybride.
Een beetje verder staan nog enkele trosroosjes te bloeien.
En dan is er de klerurige “Versicolor”
en een witte roos.
Als ik me omdraai zie ik de twee bloeiende rozenbottels.
In de pergola staan verschillende rozen enorm te bloeien. “Paul Noel” komt mooi uit naast een rode roos.
“Lady James”, familie van “Bobby James” begint te bloeien.
Het belooft als ze even groot wordt als haar broer. Een beetje verder bloeit een oranje roos
en er staan er nog een heleboel meer. In het tweede deel bloeit “Fruhlingsgold”
en “Kirr Royal”.
De takkenwal tussen de weilanden is begroeid met een drietal rozen
en een kamperfoelie.
Daarvoor kleuren de bloemen van de Weigelia’s deels bruin. Dat kan de hommels duidelijk nog niet schelen.
De kippen lopen verspreid door de tuin. Sommigen nemen een zandbad terwijl anderen gras en insecten eten. Een witte roos bloeit uitbundig voor het kippenhok.
In het hok komt een tweede nest kuikens uit. Het eerste nest kwam met vertraging uit. Helaas werd er al een kuikentje opgegeten door de eenden. Daar hebben we een stokje voorgestoken. Een bak met kippengaas over moeder kip en haar kuikens met drinken en eten er in. En een hekje ervoor, voor de twee andere nesten. Hopelijk is dit voldoende. Grr, gemene eend.
Ik loop verder langs het kippenhok. De heerlijk geurende roos zit hier verstopt,
een clematis bloeit op de waterton. Links bloeit de vuilboom met piepkleine bloemetjes.
Het is een ongelofelijke nectarplant. De lucht is hier gevuld met een gezoem van bijen en hommels. En als je echt heel goed kijkt zie je dat er platte, groene rupsen op de bladeren zitten. Het zijn de rupsen van de citroenvlinder. Als ik even op een tuinstoel ga staan zie ik hoe de wilde, witte roos wel een meter boven het kippenhok uitsteekt. Ook de paarse roos is hier te zien. Ik loop verder langs de naar zeep ruikende roos en de Rosa rubignosa. Even een wandelingetje maken in het tuintje naast het kippenhok. Een groepje damherten ligt te chillen in het weiland een beetje verderop. De wilgen zijn enorm gegroeid. De linde doet zijn uiterste best op een plaatsje te veroveren tussen wilg en berk.
In de berk hangt een gekraakte tak. We zullen de ladder en een zaag moeten uithalen om hem te verwijderen. Aan de krentenboompjes verschijn al de eerste rode bladeren.
Dat is geen goed teken! Het is nog niet eens zomer en de herfst is hier al begonnen. Ik kijk nog eens naar de enorme roos op het kippenhok, wit met ertussen wat paars van de andere roos.
Hij zit vergeven van de bijen. Het lijkt wel één groot feest!
Naast de takkenwal staat een roosje te bloeien.
Het zal nog veel moeten groeien, maar het maakt geen aanstalten.
Nu nog even het weiland in. Een donkere bordeauxrode roos trekt mijn aandacht.
Het is de wilde rode. Een eerste roosje staat open. Manlief gaat op de schommel zitten en kijkt naar de tuin. Een koppel duiven vliegt over. Een mezennest trekt piepend rond. Ze zoeken rupsen en andere insecten. Onze tuin is precies één groot gedekte tafel, rupsen genoeg!
De lupine heeft zijn beste tijd gehad.
Manlief is al begonnen met de uitgebloeide eruit te knippen. Vandaag kan hij zijn tour opnieuw maken. De wind is gevallen. Nog even genieten van de rust. Een beetje verder staan nog steeds gele lelies te bloeien. Hier kan ik eindelijk een plaatje maken van een dikkopje.
En dan terug naar binnen. Ik loop nog even door de rozentuin, gevolgd door alle kippen en eenden. Voorbij de rozentuin bloeit links een geurende roos. In de verte tegen de vogelkooi begint een enorme paarse roos “Veilchenblau” te bloeien.
Nog even over de beukenhaag piepen, juist allemaal vingerhoedskruiden.
En nu naar binnen. Het is tijd om met Lucy naar onze zaterdagavondfilm te kijken. En morgen wordt ze veertien jaar. Haast niet te geloven hoe snel ze groot wordt!
Warme groeten
De Tuinvrouw