zondag 15 december 2019,
Dag beste lezers,
Zondagnamiddag 14u, ik loop naar buiten met de kodak op zoek naar een verhaal. Het is nogal een weertje geweest de laatste dagen. Gelukkig, ik was gewaarschuwd! Donderdag heb ik alle lichte dingen zoals gieters, tafeltjes en tuinstoelen veilig opgeborgen in het tuinhuis of in de serre. De grote ligstoel kreeg een schuilplaats in Lucy’s tuinhuisje. Sommige oude stoelen heb ik gewoon dichtgeklapt en op de grond achtergelaten. Zo, alles veilig voor de stevige wind en windstoten. Vrijdag bracht vooral veel regen, het begon met een beetje en werd steeds heviger. De kinderen hadden geluk, we speelden weer eens taxi. Ze hebben nog steeds examen en moeten dus niet ziek worden. Ideaal weertje om te studeren, dat wel. We maken het dan ook extra gezellig met de kerstboomlichtjes aan.
Gisteren kwam dan de wind en de regen in drie fasen over onze tuin binnenrollen. Het begon allemaal nog vrij rustig, ’s morgens zette de zon nog alles in een gouden gloed. “Wacht, maar” zei manlief,” het zal nog wel komen.” En zo was het ook, regen en wind werden afgewisseld met drogere perioden. Handig als je het weer zo wat kan opvolgen. Niet echt weer om naar buiten te gaan. Dus, … zijn we begonnen aan kerstversiering fase 2. Hier kan ik nog niet veel over vertellen. Eerste fase was de kerstboom, die hebben we vorige week zondag gezet.
En een kerstboom is pas af als hij vol hangt! Kijk maar eens en vertel me gerust wat je ervan vindt.
In de loop van de namiddag dan een bezoekje brengen aan een vriendin, die wat tuinadvies wou. We doen ons best, manlief en ik. Hij ziet de tuin al helemaal voor zich, terwijl ik eerder aan de plantenkeuze denk. Teamwork dus en een gezellige namiddag, wat wil een mens nog meer! En we sluiten onze dag af met een kerstfilm.
Vandaag doen we verder met de kerstversiering, was en strijk. Gelukkig is de regen nu een beetje voorbij.
Ik loop dus nu naar buiten, mij neus achterna. In de kerselaar zitten verschillende koolmezen
en een vlaamse gaai, ze springen van tak naar tak. De mezenbol is alweer op. “Manlief wil jij een nieuwe halen?” Hij loopt naar buiten richting tuinhuis, dus doe ik het maar. Tja, het kippeneten moet nog vervoerd worden in een kruiwagen en dat is net op tijd.
Het was bijna allemaal op.
Aan de voet van de Magnolia zit de boedha zen van een laatste zonnestraal te genieten.
Een beetje verder in het gras steken krokussen hun kopje al boven de grond.
Dit is toch echt veel te vroeg!
Op de houten tuintafel staat een stenen vogeltje. Ik beslis om even naar de voortuin te lopen. Een tak ligt in het gras.
Hij is deze week uit de prunus gevallen. Eerst dacht ik nog dat ie uit de notelaar kwam, maar bij nader inzien toch weer niet. Dan … lawaai … Manlief is een gat in de muur aan het boren. Ik loop maar weer de andere kant op. In de schaduwtuin is er ook een tak uit een sierkerselaar gewaaid. Drup, drup, drup, verdorie, het begint nu toch weer te regen. Ik ga even schuilen in Lucy’s clubhuisje. De ligstoel nodigt mij uit, dus ga ik erop zitten. Als ik naar rechts kijk zie ik de sebrighthaan zenuwachtig heen en weer lopen. Zijn hennetje zit zowat te dommelen. Voor mij zie ik wat planten heen en weer bewegen in de wind. Dan is de regen alweer voorbij. Ik loop het weiland in. De roze Viburnum staat volop te bloeien en hij geurt zo lekker.
Eerst had ik het nog niet eens door tot manlief me erop wees. We hebben dan ook een paar takken uit de cotoneaster gehaald zodat hij beter uitkomt. Een beetje verder staan er witte bessen, die we zo graag naast elkaars oren kapot duwen.
Dan kom ik bij de kippen, een bruine eend komt me tegemoet.
Na het lossen van het kippeneten beslist manlief nog even de takkenwal te snoeien.
Zo komt alles beetje bij beetje in orde. Achteraan is niet zoveel bijzonders te zien vandaag. In het bos liggen een heleboel bomen scheef of volledig omver.
Een tak van de grote eik hangt nogal laag en er is een stuk van gebroken.
Een kamperfoelie houdt een takkenwal groen. Nog even terug naar de voortuin. Het is begonnen … de eerste bloemen van de struikkamperfoelie bloeien.
Het begint altijd met een paar. En ook deze ruiken heerlijk zoet!
Onder de forsythia zit nog een boedha het geheel te overschouwen.
In de zomer zit hij helemaal verstopt, maar nu kan ik hem weer bewonderen.
En nu, terug naar binnen.
Warme groeten
De Tuinvrouw