Donderdag 11 oktober 2018
Dag lieve lezers,
De dag begon met wat wind en een klein beetje regen … en direct word je beloond met een prachtige, rode regenboog. Dank je wel manlief om ons naar buiten te lokken !
Eindelijk een beetje herfstgevoel denk ik dan.
Maar om tien uur is het alweer heerlijk warm, de zomer blijft maar duren …
Ik loop door de tuin en krijg al vlug te warm, mijn trui leg ik op een tuinstoel die ik tegenkom. De wind waait door de bomen en streelt mijn huid. Ik adem lachend de buitenlucht in en kijk om me heen.
De eik kijkt me statig aan, ik voel zijn kracht. Daarnaast staan fijne asters in verschillende kleuren door elkaar. Ze wuiven met open bloemblaadjes naar bijen en hommels in de wind.
In de voortuin hoor ik de alarmkreet van een vogel. Het zonlicht valt tussen de takken van onze mooie treurwilg.
Deze moet binnenkort gesnoeid worden, want hij wordt nu eenmaal te groot! Ik heb onlangs mensen bezig gezien en hun kaartje gevraagd. De manier waarop ze met bomen omgaan sprak me enorm aan.
Dus, binnenkort,…,we zien wel.
Ongelofelijk hoe warm het blijft, niet normaal. Ik geniet ervan, want de herfst kondigt zich binnenkort aan!
Nu wandel ik naar de Cyclamen. Er staan enkele nieuwe bij. Er is er ook één verdwenen uit de potten,… is er een muis of kauw mee vandoor?
De wind speelt door mijn haren, ik voel de energie, bladeren dwarrelen verdroogd naar beneden.
Kjell zijn kipjes staan ongeduldig te wachten. De kipjes gaan nu naar buiten, ze gaan eten bij de Sebrights.
Ik loop verder door de tuin, vogels vliegen door de lucht, richting bos en weer terug. Mezen vliegen van de appelboom naar de struikenborder. Eentje zit mooi te zingen in de appelboom, terwijl een ander antwoordt van wat verderop.
Een koppel eksters vliegt over de dennen langs de bosrand.
Overal hoor ik gezang van vogels, gekraai van hanen, het geluid van een vliegtuig en … het gepiep van de kuikens.
En toen waren er nog maar acht. Er is er eentje verdwenen! Waar n犀利士
aartoe? Wie zal het zeggen,…: de ekster, een rat, de sperwer of misschien een kat heeft het overmeesterd. Ja, de natuur kan best hard zijn, maar dat is nu eenmaal het leven. Je kan niet alles controleren!
Het gras op het achterste deel van de tuin is bijna volledig gemaaid door manlief. Een deeltje is blijven staan voor de insecten.
Ik ga nog even op een stoel zitten in de rozentuin. De rozen blijven maar bloeien, ze zien er iedere keer weer anders uit.
De zon schijnt op mijn rug, ik zou hier wel de hele dag kunnen blijven zitten.
Helaas, het werk wacht op mij, dus ga ik nu weer naar binnen.
Op mijn terugweg kom ik de moeders en de kuikens tegen. Ze zitten gezellig samen in het hok van de Sebrights te eten. Het is daar precies een restaurant, iedereen is er welkom! Er ligt nog graan genoeg in de bak, dus loop ik door.
Eén ding staat vast ik ga straks in het zonnetje buiten eten.
Vele groeten
De tuinvrouw