zaterdag 25 september 2021,
Dag beste lezers,
Dinsdag 21 september 2021 waren manlief en ik net 20 jaar getrouwd. En dat is best al een hele tijd. Het is een dag die we niet zomaar voorbij willen laten gaan. We besloten dan maar om een feest te geven met familie, vrienden en buren. Dinsdagavond kwam manlief met een mooi boeket bloemen in mijn lievelingskleuren thuis en gingen we samen uit eten.
Het feest moest nog even wachten tot zaterdag. De voorbereidingen waren reeds vroeger gestart … broodjes en taart bestellen, boodschappen doen, kringwinkels bezoeken, poetsen, gras afrijden … . Zaterdagochtend is het alle hens aan dek. De partytent wordt opgezet en versierd.
Ik ga overal in de tuin tafels en stoelen verzamelen die manlief afspuit met de hogedrukreiniger. Kjell hangt lichtjes op en zorgt voor de muziek. Dan ga ik pompoenen oogsten voor de soep. Ik krijg er nog een prik van een bij gratis bij als ik per ongeluk tegen de asters bots. “Ai, ai, ai ” roep ik, maar niemand hoort me. Ok, dan trek ik mijn plan wel. Ik ga naar binnen en smeer er een beetje zalf op. Het valt nog wel mee. Geen tijd om te treuzelen. Als de soep op het vuur staat te pruttelen zegt manlief : ” Ga eens buiten kijken of alles in orde is. Slingers van gekleurde vlaggetjes zoeken hun weg van boom naar boom, van tuinhuis naar struik.
Slingers met kleine ledlichtjes hangen overal verspreid. Nu vallen ze nog niet zo hard op, maar wacht tot het donker wordt. De vuurschaal staat voor het tuinhuis opgesteld met enkele stoelen errond.
Tafels en stoelen staan overal verspreid. Fantastisch, dat wordt gegarandeerd een gezellige avond.
Dan vertrekken man- en dochterlief richting Eeklo om Sofie op te halen. Tof, nog wat extra hulp voor straks. Samen met de meisjes maak ik spiesjes van meloen, druif en gandaham enerzijds en tomaat, mozarella en basilicum anderzijds. De bordjes, glazen, bestek en servieten worden klaargelegd. De drank ligt al een tijdje in de koelkast. We beginnen er te komen. Dan vertrekken man – en zoonlief om de broodjes en de taart. Tenslotte worden alle theelichtjes en andere kaarsen in de tuin klaargezet en dan is het tijd om ons klaar te maken.
Tegen zes uur begint onze drink. We zijn er helemaal klaar voor. Eén voor één druppelen de gasten de tuin in. Ze maken het zich gemakkelijk aan een tafeltje. De voordeur is afgezet,
de vlaggetjes begeleiden iedereen naar de tuin.
Wat een prachtige avond is het toch.
Tegen kwart voor zeven steken de meisjes de kaarsjes aan en ook de ledlichtjes schieten aan. Naarmate het donkerder wordt geven ze steeds meer licht. Muziek klinkt uit de box, mensen zitten gezellig te babbelen, genietend van een hapje en een drankje. Er hangt een sprookjesachtige sfeer in de tuin, zoonlief vindt het precies een festival. Een aantal mensen vertrekt al na de broodjes. Ze zijn moe of hebben nog een kleintje om voor te zorgen. We geven ze wat taart in een doosje mee voor morgen. Dan steken we het vuur in de vuurschaal aan. Iedereen gaat er gezellig rond zitten. We zitten samen in de vlammen te staren en voelen ons verbonden met elkaar. Hoeveel mooier kan het nog worden ?
En dan is het alweer voorbij. De volgende morgen beginnen manlief en ik alles op te ruimen. Zoonlief komt ook nog even helpen. Wat ben ik dankbaar dat we dat hebben kunnen vieren. Ik geniet nog even na.
Ondertussen is alles opgeruimd en hangt er een was aan het rek te drogen. Manlief ligt te rusten in een tuinstoel. De gele bloemen wiegen in de wind.
Lichtgele bloemen leunen tegen de asters.
Asters in verschillende kleuren bloeien tegen elkaar op.
Twee dagpauwogen zuigen de nectar uit hun hartjes gretig op.
In de voortuin bloeit een lage astersoort. Ook hierop zitten er drie dagpauwogen.
Via het openstaande raam van zoonlief klinkt wilde muziek.
De hemelsleutels steken donker af tegen de blauwe lavendelhaag. Aan de hemel verschijnen wolken en de warme wind neemt toe. Vogels roepen naar elkaar. Een rode leeuwenbek bloeit aan de voet van een hostagroep.
Meisjesstemmen komen uit Lucinde haar kamer overgewaaid. De meisjes maken samen huiswerk boven.
Roze Persicaria en siergras lichten op in de zon.
Mijn rug wordt verwarmd door de zon. Colchicums wijzen me de weg.
Het loodkruid bloeit in een prachtig blauwe tint.
Maar het is droog, heel droog. Daar komt binnenkort toch weer verandering in.
Herfstcyclamen fleuren het gras op.
Een vliegtuigje verkent de lucht. Of nee, het is bij nadere inzien een zilveren helikopter. Oranje bloemen, hoge grassen die dansen in de wind en de zon.
En nog meer asters in verschillende kleuren bloeien naast het tuinhuis.
Mooie klokjes met roze en wit buigen nederig hun hoofd naar de grond.
De grootbladige Persicaria heeft het lastig.
Hij hunkert zo naar een beetje water. Zoonlief zijn tuintje is veranderd in een bloemenzee van witte,
roze
en paarse asters, van geelwitte kamperfoelie
en paarse Lespedeza.
Vlinders, bijen en hommels komen er gretig op af. In dochterlief haar tuintje bloeit een roze
en een paarse aster
en Salvia “Amistad”.
Deze week vond ik op een dag Ferdinand dood op zijn buik met een blauwe kam. Gestorven aan een hartstilstand tussen zijn hennen. Zo jammer, het was zo een lieve. “Slaap zacht, lieve Ferdinand, ik hoop dat je je rust vindt.”.
De Doornikse haan woont nog steeds buiten en loopt rond het hok. Slapen doet hij in één of andere boom. Keuze genoeg hier.
Hé, verdorie, daar lopen grote kuikens in de moestuin. Ze zijn op zoek naar hapjes. “Eet jullie buikjes maar rond, maatjes” . Ook hier staan asters te bloeien.
Een omgevallen aardpeer verspert het pad. Ik stap erover. En kijk daar eens hoe de kardoen plots is gegroeid ! Daarachter staat een grote pak oranje bloemen te stralen in de hoek.
De groep wordt jaar na jaar groter.
Ik steek het pad open en loop de serre in. Hier is het warm. De druiven hangen te rijpen in grote trossen.
Sommige soorten kan je al eten.
Terug buiten word ik omringd door een heleboel vlinders. Zoveel dagpauwogen, Atalanta’s en witjes samen, dat is niet normaal. Het staat hier dan ook vol met bloeiende asters, donkere en bleke.
Dan is de tijd alweer om en keer ik terug …
Ik hoop dat je ervan hebt genoten.
Warme groeten
De tuinvrouw