Zondag 19 september 2021,
Dag beste lezers,
Zondag in de late morgen, ik loop samen met manlief de tuin in. Nog even dag zeggen tegen de kinderen want we gaan zo naar de tuinbeurs in Celles.
“Mama, papa, er zit hier een mooie poes in de tuin.” roept dochterlief.
En ja hoor, een kattin aait zacht dochterlief haar hand terwijl ze luid spint. Het is duidelijk een tamme kat. Van wie zou ze zijn ? Waar komt ze vandaan ? Het beestje heeft duidelijk honger. Wat nu ? Tja, het is zondag, hé. We sturen dochterlief met haar fiets naar de buurtsupermarkt. Dat kan ze nog net halen voor de middag. Dochterlief aarzelt geen seconde en even later is ze weg … . Lucinde wil al zo lang een hond of een kat. Een hond zien we niet zitten en een kat … mmm. Als Lucinde thuis is halen we een kommetje uit de kast en vullen het met nat voer. Dat geven we dan buiten aan de kat. Poes eet het dankbaar op. Ze krijgt ook nog een schaaltje met water, maar dat schijnt haar niet te boeien. Dan vertrekken manlief en ik naar de tuinbeurs. Dochterlief zit heel de namiddag met een boek aan de houten tuintafel. Poes wijkt nooit ver van haar zijde.
’s Avonds vullen we een plastiek bak met fijn wit zand en zetten een kartonnen doos en een kussen klaar in het washok. Hier mag poes straks de nacht doorbrengen. Zolang we in de buurt zijn mag poes beneden in het huis rondlopen. Ze heeft duidelijk interesse in de hamsters, maar kan er niet direct aan. Poes kent duidelijk alle geluiden van de keuken. Kasten die opengaan, pannen die rammelen, .. . Ze schrikt van niets op. ’s Avonds als we tv kijken komt ze spinnend op mijn schoot liggen. Dan is het tijd om te gaan slapen. We brengen poes naar het washok. Ze kijkt ons even aan maar protesteert niet. Als we nog even de deur open doen zien we dat ze op haar buik ligt te wachten achter de deur. De volgende dag mag ze ’s morgens terug in de keuken en krijgt ze eten. Als we gaan werken moet ze weer het washok in. Ze kan niet naar buiten, maar er is wel een raam waardoor ze naar buiten kan kijken. Ze blijft de hele dag rustig, gaat op haar kattenbak en komt verder nergens aan. De ideale kat, dus. Maar helaas, … we kunnen ze niet houden, al zouden we dat wel willen. En eerlijk is eerlijk, als die kat van iemand is moet ie daar terug naartoe. Dus belt manlief naar de politie. Hij wordt doorverwezen naar de plaatselijke dierenarts. Als ie thuiskomt heeft ie een poezenvervoermand mee. Poes gaat er zonder morren braaf in zitten. Ze heeft het volste vertrouwen dat het gaat goedkomen. Waarom zouden we dan twijfelen ?
En wat raad je ? Poes is gechipt. Ze is al sinds 4 april dit jaar vermist en komt uit Hansbeke. Haar baasje springt onmiddellijk in zijn auto als ie hoort dat zijn kat terecht is. Manlief komt met een lege bak terug thuis. Ik blijf achter met een dubbel gevoel : dankbaar omdat ik poes heb mogen leren kennen en ze terecht is maar toch een beetje verdrietig omdat ze weg is. Het huis voelt een beetje leeg aan, maar dat gaat wel weer over.
Dochterlief wil nog steeds een kat en misschien krijgt ze er nog wel één. We kijken uit naar een volwassen exemplaar want een kitten durf ik nog niet aan.
We zien wel wat we vinden en wachten af … .
Tot gauw
Warme groeten
De Tuinvrouw