Zo vanaf eind augustus, begin september, begint hier meestal de appelstress te spelen. De watte? Appelstress? Ja, appelstress!!!
Het is te zeggen, vorig jaar was het enkel perenstress en er zijn jaren dat er zelfs helemaal géén appel- of perenstress is.
Waarover we het hebben? Neen, we proberen jullie geen peer te stoven, dus hierbij enige verduidelijking: de stress begint al in het vroege voorjaar: gaan de fruitbomen bloeien dit jaar en welk weer zullen ze hebben in de bloeiperiode? Een goede bloei in combinatie met goed weer, betekent veel vruchtzetting en veel appels en peren in de mand!
Die vruchtzetting hebben we nodig om appels en peren te kunnen oogsten in het najaar. ’t Is dus maar te hopen dat de appel tijdens het jaar niet ver van de boom valt en liefst niet valt, zodat we die kunnen plukken.
Gebeurt dat wel, dan moeten we helaas een jaartje wachten en even door die zure appel heen bijten en dan zitten we helaas dat jaar met de gebakken peren 😉
Er zijn tussen het openen van de bloemknop en het plukken van een appel of peer immers veel obstakels op de weg. Zo hebben onze fruitbomen om te beginnen zelf hun nukken.
Ze durven al wel eens een ‘beurtjaar’ inlassen: een jaar waarin er gewoonweg weinig tot geen bloemen op de bomen staan. Onze appelbomen hebben dat om het jaar; het ene jaar staan ze als een prachtig wit boeket te blinken van heinde en ver. Het jaar daarop moet je letterlijk op zoek gaan naar die paar bloemetjes. Dit jaar was een jaar van pracht en praal! De bloemetjes waren niet te tellen:
Het was de hele bloeiperiode ook prachtig weer! Dat gaf meteen de vele bijen de gelegenheid alle bloemetjes te bestuiven. We kregen ook géén nachtvorsten meer dus de appeltjes konden beginnen groeien!
犀利士
“alignnone size-full wp-image-1900 aligncenter” src=”https://keigathof.be/wp-content/uploads/2018/08/appeltjes.jpg” alt=”” width=”640″ height=”427″ />
Ook onze grote perenboom was in optima forma en had blijkbaar dit jaar besloten om zijn normale beurtjaar over te slaan en ook weer volop te bloeien en peren te gaan vormen:
Sterker nog: zoveel bloesems hebben we bij de peer nog niet gezien sinds we hier wonen. Vorig jaar was de boom nochtans zo zwaar beladen dat één van de toppen er was uitgescheurd. Dit jaar zou dus wel een beurtjaar worden en we waren geen peren verwachtende, maar kijk: toch volop bloesems!
Zowel appels als peren worden dan geplukt en naar de appelpers gebracht. Normaal gebeurt dit ergens in september, maar we merken jaar na jaar dat dit vroeger het geval is. Dat we de laatste jaren telkens erg warme zomers hebben, zit daar zeker voor meer dan iets tussen.
Dit jaar waren de appels nu wel heel snel rijp en konden we die vorige week al plukken en naar de pers brengen. Ondanks de grote droogte zijn we toch geen peer gestoofd! Heel veel vruchten zijn toch aan de bomen blijven hangen, ook al was er water te kort. De appels zijn wat kleiner dan anders, maar zeker niet minder lekker en volop rijp!
Het resultaat is ons vloeibare goud: appelsap van eigen appels. Heerlijk! En dat voor een appel en een ei en niet één of ander flauw aangelengd en bijgesuikerd derivaat van één of ander grootwarenhuis. Elke vergelijking hiermee is als appels en peren vergelijken.
Met diegene die het tegendeel beweert, hebben we nog een appeltje te schillen!
Bekijk het volledige proces van pluk tot drinken nog eens in detail in dit filmpje: