Woensdag, 26 september 2018,

Beste lezers,

Alweer een zotte morgen :  om half acht valt de stroom plots uit. Even bellen naar de diensten en ja hoor, er is een panne. Dat wordt dus douchen met kaarslicht, gelukkig is het water warm. Een warme thee zit er dus niet in voor het moment … en ook geen haardroger. Haar wassen is dan maar voor later.

Buiten is het gelukkig al klaar en nog lekker fris. Heerlijk vind ik dat! De grond is vochtig.

In de voortuin zit een duif een ontbijt uit de grond te pikken. De pompoenen zijn geoogst en liggen aan de voordeur.

De wind blaast zachtjes door de bomen, blaadjes dwarrelen naar beneden.  Rond de vijver ligt nog een heleboel afval, dat ruim ik zo even op. Het is weer tijd om gras af te rijden, mijn handen jeuken al.

Ik snuif de frisse lucht op en luister naar een vogeltje dat zit te zingen in de beuk. Kra, kra, doen de kauwen in de lucht en in de achtertuin kraait een haan. Dan hoor ik plots de lach van een specht en de roekoe van de duiven. Een blaadje ritselt over de stenen. Overal zie ik spinnewebdraden blinken in de zon, ook dat hoort bij deze heerlijke tijd.

Het merendeel van de okkernoten zit nu in dozen, ze moeten nog wat drogen in de zon.

De Hammamelis of toverhazelaar is mooi verkleurd,  de asters staan te bloeien.

De kweeperen moet ik dringend plukken want ze zijn rijp,  onder de boom liggen al rotte.

De vogels en kippen genieten van de zon. De Sebrights komen nieuwsgierig naar mij kijken terwijl ik hier zit te schrijven. Ze pikken wat gras en lopen verder.

De boerenpaarden staan weer in de wei naast ons, ik hoor ze blazen. De ene kijkt even op en eet dan rustig verder.

Dan loop ik de moestuin in, die stelt niets meer  voor : het gras staat lang en de mot zit in de Buxushaag. Dat wordt volgend jaar iets anders. Het is tijd om de kippen weer eens in de moestuin te laten lopen. In het midden liggen de gladiolen opzij geduwd met ertussen nog enkele kapotte eierschalen. Hier zat zopas nog een kip te broeden. Het nest is vernietigd en de kip… die loopt een beetje verder in het weiland.  Ze heeft geluk gehad, het was vast niet de vos, anders waren het pluimen geweest.

Zo dat was het dan weer,

Ik wens jullie allemaal nog een fijne dag en tot de volgende keer.

Groetjes

Alexandra