Zaterdag 18 april 2020,

Dag beste lezers,

Deze morgen werd ik wakker en het was toen nog droog. “Jammer”, dacht ik nog, “de regen heeft ons gemist”.  Is dat weer even balen. Integendeel, een half uur later begon het toch nog. Eerst zachtjes, dan feller. Uiteindelijk viel er  14 liter water naar beneden.

Tijd om door het raam van de tuin te genieten en voor de was en de strijk te zorgen…  Manlief heeft deze week een nieuwe vogelsoort gefotografeerd in onze voortuin. Een koppeltje distelvinken kwam de zaden van de paardenbloemen opeten.

Ze zaten er minstens vijf minuten. Nu probeert hij ook nog de eekhoorn te filmen. Dat valt echter niet mee, hij komt voorlopig niet. Nog een beetje geduld, manlief. Leg nog wat nieuwe noten in het voederbakje en hou het in de gaten.

Hij komt wel terug.

Na de middag wordt het droog. Tijd voor foto’s en een nieuwe blog te maken.

Zalig om buiten te komen…

De geur van de regen en de bloesems zijn overweldigend. Alles bloeit of is frisgroen uitgelopen. De lucht vult zich met gezoem van hommels en bijen en het gefluit van vogels.

Aan de achterdeur staat de gele wolfsmelk te bloeien.

De esdoorn is echt imposant, zo vol in frisgroen blad met trosjes groene bloemen.

De fijne paplaurier bloeit volop.

De paarse magnolia draagt zowel bloemen als blad.

In de zijtuin loopt de blauwe regen dag na dag verder uit.

Hij verspreidt een zoete geur. Daaronder staan de hosta’s. We tellen nog af tot ze allemaal boven komen. Eerst waren het er nog 13, dan 9 en nu nog 6. Spannend. Een beetje verder staat de look zonder look te bloeien( waardplant van het oranjetipje).

Als je meer wil weten over deze mooie lentevlinder kan je ook eens naar de rubriek vlinders gaan kijken.

De boompioen heeft  een grote roze bloemknop gevormd.

Ik ben best wel ongeduldig om hem te zien open komen.

Een paar dagen geleden zag ik plots dat onze bruine beuk is uitgelopen.” Wanneer is dat gebeurd?”, vroeg ik me verbaasd af.

Een gele brem staat naast de choissya. Die laatste staat alweer te bloeien.

Een groepje boshyacinten staat verdoken achter in de border.

En aan de overkant komt een azalea open.

Ik loop langs de voordeur en draai me om aan de garagepoort. Daar staat een groengele iris te bloeien.

Wat staat ie mooi dit jaar. Bij al dat warme weer voelt het wat onnatuurlijk aan.

Op paasmaandag was het mooi weer en aangezien we nergens heen konden, heb ik maar eens mijn auto gewassen. Al die vogelstront begon op mijn zenuwen te werken! Tja, hij blinkt, maar de vogels hebben hem alweer gevonden.

Deze week zijn we 2 late middagwandelingen gaan maken hier in de buurt. De eerste was aangenaam met veel vogels & vlinders onderweg. De tweede viel erg tegen. Niks bijzonders gezien, wel veel gestapt.

Donderdag heb ik  bericht gekregen dat ik maandag weer mag gaan werken. Een opluchting , het is mooi geweest, een maand thuis, dat kan toch niet blijven duren. Ik kan weer in mijn stadstuin gaan werken met de nodige te respecteren regels natuurlijk. En ja, het zal weer aanpassen worden, maar dat ben ik vast weer snel gewoon! De kinderen blijven thuis met taken en preteaching van school. Manlief zit ook thuis, dus…

Gisteren ben ik samen met Lucinde om haar schoolboeken gereden en dan alleen naar de colruyt. ’t Was best wel druk, heb wat moeten wachten, maar ’t was oké. Terug met veel verse groenten, vers fruit en andere dingen. Kan weer lekkere gaan koken, daar word ik echt blij van.

Maar goed nu verder de tuin in.  De sering bloeit en verspreidt een zoete geur.

De sierappel aan het tuinhuis bloeit met veel minder bloemen dan vorig jaar. Naast het tuinhuis staan de geurende muurbloemen te bloeien.

In de schaduwtuin lopen de varens uit.

Ook hier staan de choisseya uitbundig te bloeien. Oh, en de witte Corydalis bloeit vlak naast een pioen.

Twee rode azalea’s geven nog wat extra kleur aan de tuin.

Aan de wilde kastanje worden de eerste toortsen gevormd.

De perelaars zijn ondertussen volledig uitgebloeid, maar nu zijn de appelaars aan de beurt.

De vroege Franse roos begint met bloemtrosjes te vormen en kleuren.

De radijzen hebben duidelijk deugd gehad van de regen.

Ik staar dromerig in de verte door de ramen in de haagbeuk.

De zijborder wordt steeds groener.

De Viburnum lantana vormt een witte vlek met zijn bloemen.

De sierappellaan staat fantastisch mooi.

Zoonlief heeft voor een bordje gezorgd, een beetje creatief zoals hij is.

De naam is gekozen met een beetje dichterlijke vrijheid. Probeer hem vooral niet te vertalen!

Ik loop er nu doorheen.

Wat ruikt het hier heerlijk.

Op de grond liggen al wat bloemblaadjes. Het gaat snel met dat warme weer, maar vandaag valt het mee. Met de regen is het wat frisser en natuurlijk ook wat natter geworden. De natuur herademt. Ik neem de kleuren al lachend in mij op. Ruik hier en daar met mijn neus in de bloemen. Als je eerlijk bent, daar word je toch wel vrolijk van!

Daarnet vlogen hier weer wat vliegtuigjes door de lucht. Dat was schrikken.  Dat ben ik echt niet meer gewoon. Gelukkig is het snel gestopt.

De appelbessen staan klaar om te bloeien. Dan loop ik verder de rozentuin in. Hier ben ik deze week bezig geweest.

Helaas is hij nog niet volledig af.

Ik zal volgende week nog wel een gaatje in mijn agenda vinden om verder te doen. Manlief plukt trouwens elke dag trouw buxusrupsen uit de haag. Ze blijven maar komen.

Zo kom ik aan de laatste sierappels.

Het zijn ook late bloeiers en hun bloemen zijn best wel groot. Daarachter zouden we nog 4 boompjes planten, maar het is er weer niet van gekomen. Naast het kippenhok  staat de cersis te bloeien. ’t is te zeggen, wat er van overschiet.

Hij is helemaal verbrand vorige zomer! Maar hij doet zijn best.

En nu verder naar achteren. Voorbij de wilgenhut en de wilgen een zee van gele brem. Links staan een heleboel pinksterbloemen te bloeien. Meer dan vorig jaar! Er komen geregeld mannetjes van het oranjetipje op zitten.

De amberboom heeft kleine groene blaadjes gevormd.

En de koekoek is terug, ik hoor hem in de verte. Het wordt zomer…

Ik loop verder, een heleboel wilgen die we in de grond gestoken hebben vormen blaadjes. Ze zijn vertrokken. Dan hoor ik de tjiftjaf, de zwartkop, en de kauwen. Rond het bospaadje staat het fluitekruid te bloeien

en ook het zevenblad komt weer boven. Dan sta ik onder de grote eik. Wat voel ik me klein hieronder. Aan zijn takjes hangen hangen frisgroene blaadjes en groene bloemen.

Dan weer sta ik bij de tulpenboom.

In de hoek lopen een heleboel varens uit en de look zonder look staat hier te bloeien. Daar moeten we hier meer van krijgen.

Hé, daar is plots de zon. En direct is het een paar graden warmer. Nu keer ik terug via de lupineborder. En kijk, de eerste bloemen komen reeds naar boven.

De twee speciale bremsoorten blijven in volle bloei en als ik achterom kijk heb ik een prachtig zicht op de oude eik.

Deze week heeft manlief weer het akkerviooltje ontdekt in onze bloemenwei.

Het is piepklein, maar zo mooi. Een beetje verder begint dan de lichtgele brem te bloeien

en voor de takkenwal de sering.

De bruine eend is weer eens alleen op pad. Op mijn gemak keer ik terug. ’t is tijd om te gaan koken.

Ik hoop dat jullie hebben genoten van de wandeling en wens jullie nog een fijne week.

Warme groeten

De Tuinvrouw