vrijdag 8 mei 2020,
Dag beste lezers,
De bonte vliegenvanger heeft dan toch niet gekozen om in het vogelhuisje onder Nestor te broeden. Een pimpelmees komt het vandaag verkennen. Zou die het wel zien zitten om er zijn nestje in te bouwen ? We wachten af … . Toch blijft mannetje bonte vliegenvanger in de buurt. Zijn vrouwtje kan dus niet zo veraf zijn! Hij… zit te zingen in de notelaar, die pas uitgelopen is. Ik hoor hem. Hij doet de vink na, maar verraadt zich omdat hij tweemaal suskewiet zingt op het einde. Deze avond bij het avondeten zat hij tegen de roodborst te zingen. Eerst de roodborst, dan de bonte vliegenvanger, dan weer de roodborst en zo verder. Leuk al dat vogelgezang in de tuin als je aan het eten bent. De roodborst heeft hier trouwens zijn nest gebouwd in de taxushaag. Deze avond probeert hij ook zijn jongen uit het nest te lokken, maar het is nog een dag te vroeg, morgen opnieuw proberen. En ja hoor, zaterdagavond komt manlief mij halen terwijl ik aan het koken ben. Kom vlug naar buiten, het is zover. Een klein roodborstje zit in de kamperfoeliestruik, maar vliegt weg als manlief een foto probeert te maken. De ouders slaan alarm, de kleine, zwarte kat heeft de jongen in de gaten. Manlief jaagt ze weg. Ze mag gerust in de tuin wandelen, maar van de vogeltjes moet ze afblijven!
Deze week zat er trouwens nog een ander vogeltje heel mooi in de tuin te fluiten. Het is niet al te groot, heeft bruine vleugels, een bleke borst en een platte bek. Wat zou het kunnen zijn? En dan zegt manlief doodleuk : “Het is een tuinfluiter. Ik ken echt wel iets van KBV’s.” KBV’s?, wat zijn dat nu weer ?” “Kleine bruine vogels zoals Andrea ons geleerd heeft in Drente.”
Vandaag zit ik te schrijven op een nieuw plekje terwijl manlief in een boekje leest.
Toen ik vrijdag thuiskwam zaten manlief en de kinderen op de oprit te wachten. “Dat is raar” dacht ik nog. En dan zag ik dat er twee grote dozen aan hun voeten stonden. Een kado voor moederdag en mijn verjaardag, net afgeleverd door de pakjesdienst. Verdorie, ik kwam net te vroeg thuis, eigenlijk mocht ik het nog niet zien, maar ja, te laat, dus… Na het middageten mocht ik de achtertuin niet meer in, dus ben ik maar de keuken gaan opruimen. Daarna heeft dochterlief me meegenomen in de voortuin.” Kom je kan iets tekenen ondertussen.” Dus ben ik maar begonnen met een bloem. Het stelt allemaal niet veel voor, want daar ben ik echt niet goed in. En dan plots zegt ze :” Kom het is tijd voor een drankje en een koekje, mee naar van achteren. Manlief staat aan het kippenhok en loopt verder naar achteren. En dan zie ik het … wauw er staat een bankje rond linde.
Fantastisch, dat wou ik al zo lang! Daar ben ik reuzeblij mee, bedankt allemaal. Hier gaan we nog lang plezier aan beleven.
Zo zit ik nu op dit bankje te schrijven.
Links voor mij staat een grote groep boterbloemen te bloeien.
De kippen en eenden lopen in de tuin.
Ze snoepen van de rondvliegende en kruipende insecten. Rechts van mij staan nog een aantal brem te bloeien.
Je hebt toch lang plezier van deze plant!
Als je goed luistert dan hoor je de tjif tjaf, een haan die kraait, een vinkenlied, roekoe van de bosduif, een kip die tokt, … . Het bruist hier van het leven. Vlinders fladderen over de wei en gaan af en toe op de bloemen zitten. De schommels hangen er verlaten bij.
Een beetje verder bloeit de lupine in haar veldje.
Er zitten weer een heleboel hommels op. Je zou nu denken, die lupine is een sterke plant, niet. Toch wordt ze verdrongen door het sint janskruid, daar kan ze echt niet tegenop. Dan weer vliegt er een landkaartje voorjaarsvorm voorbij. Het is de eerste die we in onze tuin mogen verwelkomen. Daarom hebben we hem ook nog niet op foto.
De oranjetipjes hebben nu ook de look zonder look ontdekt.
De vrouwtjes leggen er volop hun eitjes op. Manlief inspecteert ze één voor één. De eitjes zijn dan ook piepklein en knaloranje. Volgend jaar zullen er als het meezit een heleboel nieuwe vlinders zijn. Onze tuin is een echte kweekplek voor allerlei soorten! Ook de koolwitjes leggen hun eitjes op look zonder look, maar hun rupsen eten bladeren terwijl die van het oranjetipje de hauwtjes opeten. Ik zal mijn best doen om niet teveel look zonder look uit te te trekken en anders moet ik ze enkele dagen bij andere planten leggen zodat de rupsen kunnen verhuizen.
In de verte hoor ik Meneer Fazant of is het Mevrouw ? Deze morgen heb ik Meneer voor het eerst gezien dit jaar. Hij liep in de wei bij de boerenpaarden.
Nu schuif ik wat op op mijn bankje en om een ander zicht op de tuin te krijgen. Ik kan in deze positie niet ver kijken want de takkenwal en struiken scheiden de twee weilanden van elkaar. Enkel de sering en een bleke olm geven een beetje kleur aan dit stukje.
Ik sta dan maar recht om een beetje door de tuin te gaan wandelen.
Eén van onze eenden, die met de witte buik, had deze week een volledig ontstoken, blauw oog en een dikke kaak.
Wat heeft die weer uitgestoken? Gevochten met een haan of een tak in haar oog gehad ? Wie zal het zeggen ? En eenden zijn niet van de properste beesten, al nemen ze best geregeld een bad. Dankzij de goede zorgen van manlief die vier avonden achtereen calendulazalf rond haar oog smeerde is ze nu weer helemaal beter.
In de zijborder staan de cornussen te bloeien.
De oranje, botanische roos, Rosa moyessii “Geranium”, heeft me deze week naar achteren gelokt met haar mooie kleur.
Ik zag ze al van aan de achterdeur staan. Even wachten want de pimpelmees is net met een worm zijn nest ingevlogen. Dan vliegt ie snel weer naar buiten om nieuw voedsel te halen. Het is hard werken om mezenjongen groot te brengen. Gelukkig is er veel eten te vinden in onze tuin.
De blauwe regen bloeit in hangende bloemtrossen en ruikt heerlijk.
Een zalig gezoem van hommels en bijen komt mij hier tegemoet. Ook de donker roze botanische roos, Rosa davidii “Fenja” bloeit.
Een beetje verder staat een hoge, witte, botanische roos Rosa omeinsis f. pteracantha te bloeien.
Het is bizar hoe die groeit. Hij heeft één enorme vertakte scheut van ongeveer drie meter hoog en dan nog twee van ongeveer een meter hoog. Een paar andere lage scheuten zijn weer dood gegaan. Normaal wordt dit een enorme struik. We wachten af.
Een beetje verderop staat een roze rododendron te bloeien. Je moet hem wel gaan zoeken, want hij zit verstopt achter twee vuilbomen en een donkere berk.
In de struiken zit een klein bruin vogeltje te zingen. Het is de tuinfluiter. Een beetje verder hoor ik een soort gepiep. Misschien zit hier wel ergens een nest met jonge vogeltjes. Maar waar ? Het komt precies uit het haagbeukgebladerte.
Verderop komt een paars roze rododendron in zicht.
En links staat nog een groepje laatbloeiende paaslelies te bloeien. Het is de “Poeticus”.
Manlief maakt het hok van de Sebrights mooi en laat de kippen vrij rondlopen in de tuin.
“Joepie” denken ze : “Dat is echt genieten”.
Na een gietbeurt begint de spinazie een beetje te groeien, evenals de slaplantjes.
Dat zal ik straks nog eens moeten herhalen, want het is kurkdroog. En zondag krijgen we in plaats van regen heel veel wind!
Manlief oogst een handje radijzen.
Ik wandel via een poortje van beuk de moestuin uit
en loop tussen haagbeuk en beuk richting vogelkooi.
De haag is alweer goed gegroeid en moet dringend gesnoeid worden. Voor mij staat de donkere hazelaar die heel mooi past in dit plaatje.
Vervolgens loop ik onder een kamperfoeliepoortje langs de vogelkooi Lucy’s tuintje in.
Hier is alweer een zalig gezoem van bijen en hommels te horen. Ze zitten in de esdoorn. En dan vult mijn neus zich met zalige geur van de bloeiende regens en rozen. Man, man, man, wat ruikt het hier hemels! Voor mij zie ik de roze regen met daarnaast en daarboven een gele roos.
Een klein kevertje landt op mijn arm, kijkt even rond en vliegt dan weer weg. De brandende liefde staat helemaal open,
daarnaast een kleine, witte geranium.
Een roze akelei wordt bezocht door hommels. Ik weet niet waar eerst kijken. Om niets te missen loop ik nog eens onder de pergola. De Calycanthus staat nu op zijn mooist.
Kjell zijn regen bloeit, maar is veel kleiner dan de roze.
Hij is eens ingevroren en moet nu zijn schade weer inhalen. Zijn kleur is toch nog anders dan die in de rozentuin. In zoonlief zijn tuintje staat een witte Clematis uitbundig te bloeien over een oud kippenhokje.
Het is een prachtexemplaar. Het is ook de enigste plaats waar de Clematis graag groeit in onze tuin.
Nu even naar de kippen kijken. De Cochinhen zit te broeden op vijf eieren. De zijdehoenders maken geen aanstalten. Bij de kippen achteraan zitten twee hennen in twee afzonderlijke bakken onder de sluis te broeden. Zou het dit jaar toch nog eens lukken? Spannend!
In de schaduwtuin loopt een Pieris uit met roze rood blad.
De tweede Corydalis bloeit iets lichter blauw. De roze azalea bloeit. Hier ben ik al een tweede keer met de grasmachine langs gekomen. Donderdag ben ik een tweede ronde gestart. Nu moet ik nog enkel de kinderen hun tuintje, de moestuin en de rozentuin doen.
Een donkerbladige Persicaria trekt mijn aandacht.
Een paarse Geranium bloeit onder de roze Clematis. In het park aan de achterdeur bloeit een oranje wolfsmelk.
Een beetje verder bloeit een gele kamperfoelie.
Waar hebben we die nog vandaan gehaald ? Ik wandel verder rond het huis. Daar staat een roze meiklokje te bloeien dat op wandel gaat in het gras.
Als ik mijn neus er tegen hou, dan vult hij zich met een typische, zoete geur. Je kent ze wel van parfum.
Zo zie je maar dat iedere wandeling in de tuin de moeite waard is.
Via de hosta gallerij kom ik bij de notelaar.
Daar zit een vogeltje in te zingen, maar ik kan het niet zien. De beuk is ondertussen volledig uitgelopen en in zomerkleur.
Eén van de drie Rododendrons aan de oprit bloeit.
De blauwe regen bloeit verder uit, maar je kan hem nog steeds ruiken aan de oprit. De vuurdoorn begint te bloeien.
Op de bloemknoppen van een pioen is het druk. Verschillend mieren lopen er over. Zou deze zoetstof produceren?
Overal in de voortuin verspreid staan look zonder look, zij aan zij.
Verder zijn er de witte bloemen van de Choisya en een rododendron
en een blauwe akelei.
Een beetje verder staat een paarse rododendron te bloeien.
Daar kunnen de buren, wandelaars en fietsers ook van meegenieten. Dan kom ik aan onze donker paarse rododendron.
Die is echt heel mooi. Als we aan de livingtafel eten geniet ik van zijn uitzicht. Verderop staat nog een Deutzia en een roze Weigelia te bloeien.
Boven de witte rododendron bloeit nu ook een roze.
En tenslotte bloeien er onder de dennen ook nog eens rode en oranje rozen. Zo nu ben ik rond.
De kuikens groeien lustig verder. Ze moeten dagelijks schoongemaakt worden. Het zal niet lang meer duren voordat ze te groot worden voor hun bak. Dan mogen ze naar buiten in een hokje apart. In een tweede bak zit nog een cochinkuiken met het kuikentje dat we uit het ei geholpen hebben. De twee andere cochineieren zijn niet meer open gekomen.
Zo dat was het dan
Ik wens aan alle moeders een fijne moederdag.
Warme tuingroeten
De Tuinvrouw