2 oktober 2019,

Dag beste lezers,

Terwijl ik hier van de regen en de mooie kleuren in de tuin zit te genieten piept nog een blog in mijn schriftje. Het is eentje dat ik toch nog met jullie wil delen, dus hier een terugblik op onze droge zomer.

Zaterdag 7 september 2019,

Dag beste lezers,

Het is alweer september, de vakantie is voorbij, de school alweer begonnen… We hebben in de laatste week van augustus nog kunnen genieten van een weekje Drenthe, wat een rust en mooie natuur vind je daar nog. Hunebedden en vogels spotten met Andrea in het natuurgebied de Drentse Aa. Heel leuk en interessant, moet je zeker ook eens doen.

Maar nu, weer thuis en aan het werk. Jongens toch, waar blijft de regen ? Veel is hier niet gevallen en de wind blaast lustig door. Triest word ik ik als ik naar het verdroogde gras kijk. De top van onze mooie beuken is al helemaal kaal,

blaadjes liggen in het gras verspreid. Hier en daar piepen de bloemhoofdjes van de cyclamen boven de grond uit. Als ik wat dichterbij kom zie ik dat het er al een heleboel zijn.

Onze kerselaars staan er ook al vrij kaal bij.

Pff, veel te droog. Onze droge hoek daarentegen staat er nog fleurig bij

en de Vitex bloeit met zijn kleine, blauwe bloemetjes.

De roosjes vooraan bloeien nog steeds en de hemelsleutel kleurt roze. Vandaag hebben we de voortuin eens opgeruimd: hier en daar wat gesnoeid, wat gewied en het gras afgereden. De Colchicums geven nog wat kleur aan de tuin. Onze notelaar is deels gesnoeid. Het is niet de bedoeling dat hij tegen het dak hangt! In de vijver staat de watermunt te bloeien. Een merel doet een avondwandeling in het gras en verdwijnt snel in de struiken als hij mij ziet.

Ik loop verder langs het huis langs een heleboel Colchicums, die een paars/lila strook vormen langs het pad.

In de achtertuin staat de Liriop te bloeien, hij lijkt een beetje op een blauw druifje, maar is een totaal andere plant.

Onze kaki ziet er nog steeds fris donkergroen uit, alsof de droogte hem niet kan raken. Er hangen groene vruchten aan. Het is nog de grote vraag of deze gaan rijpen. We zullen zien.

Heeft er iemand zin in een framboos of braambes, het is de moment.

Wel eerst goed spoelen, we willen toch geen vossenlintworm krijgen, hé! De Sebrights lusten ze ook wel. De dahlia’s staan ook nog te bloeien.

Een beetje verder staan onze zonnebloemen te bloeien…

Zo zie je maar dat er toch nog wel kleur zit in het verdroogde landschap!

Manlief heeft dinsdag de grote grasmaaier uitgehaald en is begonnen met een stuk te maaien. Het maaisel hebben we met ons viertjes afgevoerd. Zo is er al een stukje van de tuin dat kort staat. De tuin ziet er direct een stuk groter uit en we zien de kippen weer lopen.  Vrijdag heeft manlief dan een ander stuk gemaaid, daarvan liggen er nog hele hopen. Er is dus nog werk aan de winkel. Normaal gezien laten we het maaisel een paar dagen liggen voor we het opruimen,

zo kunnen de zaden er nog uitvallen. We rijden ook niet alles tegelijk af want er zit nog veel te veel sprinkhanen en vlinders in de tuin en die hebben ook recht op een goed leven.

Nu ga ik eerst eens bij de kippen kijken. Verdorie die komen nu toch weer terug naar buiten. Dat is niet de bedoeling, jullie moeten slapen, het wordt donker… . Ook de eenden zitten nog op hun gemak van de mooie avond te genieten. De nieuwe zijn al wat minder schuw. Ze zien er zo mooi uit.

Ik loop maar wat verder naar het achterste deel van het weiland. Ook hier is al een deel gemaaid.

De daglelies staan er nog, de rest is af. Wat een open gevoel. Ik loop langs het boerenwormkruid, tussen de twee wilgenstruiken, voorbij de brem en de elzen en kom zo aan ons bosje. Hier hebben Lucy en ik deze week onze lieve vriend Tommy begraven. Hij kreeg een mooi plekje naast Viola.

Hij was al een oud beestje en heeft een goed hamsterleventje gehad bij ons. We hebben het zien aankomen, dus… .

Een beetje verder staan onze witte bloemetjes te bloeien.

De grote perelaar steekt donker af tegen de avondhemel. De halve maan is tegen de hemel geprikt. Ik keer nu maar terug, genietend van het getjirp van de sprinkhanen. De avond valt als een doek naar beneden. Nog even de deur van het kippenhok sluiten en dan naar binnen.

Groetjes

De tuinvrouw