zaterdag 28 september 2019,
Dag beste lezers,
Zaterdagmorgen, 8u15
Ik heb net de was gesorteerd en een nieuwe was ingestoken. De tuin wenkt me, … kom dichterbij… . Op blote voeten stap ik het natte gras in. Het voelt heerlijk, eindelijk heeft het geregend!
De gele bloemen onder de kerselaar geven hier nog wat kleur.
Een boompaal ondersteunt een tak van de boom, die al een heleboel bladeren verloren is. Het is herfst, mijn lievelingsseizoen. Ik loop tot bij de herfstcyclamen die een nieuw tapijt vormen onder de beuk.
Dan begint het te regenen, dus ga ik schuilen onder een afdakje aan de achterdeur. De wind duwt de takken van de bomen heen en weer. In de verte hoor ik “Kra, kra, kra,… “. Een vogeltje dichterbij slaat alarm. De kauwen komen dichterbij, maken een rondje over de dennen en vliegen weer weg. Duiven vliegen over.
De regen heeft het stof van de planten weggevaagd, de planten leven op. Onze notelaar is tijdens ons verlof gesnoeid, hij ging met zijn takken tegen het dak.
Eén voor één of soms met verschillende tegelijk vallen zijn noten naar beneden. Ze laten een donkere, plakkende smurrie achter op de oprit. De boom heeft echt afgezien deze zomer, maar door de regen ziet hij er gelukkig weer wat frisser uit!
De toverhazelaar is mooi verkleurd
en de asters staan hier en daar te bloeien.
Hé, daar hoor ik de specht, waar zou hij zitten? Even kijken en ja hoor, daar kruipt hij langs de stam van een boom omhoog. Dan zie ik hem niet meer, maar ik hoor hem wel nog ergens hoog tegen de boom kloppen. Een koolmeesje springt van tak naar tak. En dan plots een kibbelend geluid. Twee eekhoorns zitten achter elkaar en komen recht op mij af. Ik maak dat ik wegkom. Ze lopen rond de magnolia en sprinten dan elk een boom in. Wat ben ik toch een sufkop, ik heb niet eens een foto kunnen maken, maar het gaat allemaal zo snel en onverwacht…
De dennen verliezen massa’s naalden, dat is niet normaal. Een heleboel takken zijn al kaal. Eentje hangt half afgebroken nog aan de boom boven de hosta’s. Daar zal manlief straks eens moeten naar kijken. Dringend!
Aan het tuinhuis staat nog een mooie aster te bloeien.
Nu even uitkijken waar ik loop want de grond ligt hier vol met wilde kastanjes.
Zo, nu ben ik in Kjell zijn tuintje. De hortensia’s staan nog steeds erg mooi,
maar de paarse bloemen van Lespedeza hangen wat slap.
Het water van zijn vijvertje staat best wel hoog.
Als je niet oplet loop je er zo in. Het snoekkruid staat nog prachtig te bloeien. Hé, hier vooraan staan een paar zwammetjes.
Een roze aster siert het tuintje van Lucinde
en natuurlijk is Blue hier ook weer bij.
In een ander park staat een mooi viooltje te bloeien.
Tot daar mijn korte wandeling, want nu moet ik helaas terug, maar ik laat binnenkort wel weer iets van mij horen. Ik hoop dat je toch nog even kon meegenieten van de tuin!
Tot gauw
De Tuinvrouw