Zaterdag 16 augustus 2019,

Goedemorgen beste lezers,

Ik heb deze nacht niet al te best geslapen en ben dan maar om zeven uur opgestaan… Manlief en zoon zijn reeds vroeg vertrokken want ze staan vandaag op een rommelmarkt. Gisteren hebben we al onze spullen nog eens bekeken. Wat mag er nog meer weg en wat niet. En daartussen heb ik nog een blokfluit gevonden. En om een beetje tot rust te komen zit ik nu bij de achterdeur op een stoeltje met een kopje thee van salie, gember, tijm en citroenmelisse op mijn blokfluit een deuntje te spelen. Niet dat ik zo goed kan spelen, ik probeer maar wat uit! En… zo word ik rustig.

Als ik even later opkijk zit meneer of mevrouw eekhoorn in het gras onder de magnolia. Hij huppelt wat weg en weer en graaft in het gras. Even plots als hij gekomen is is ie ook weer weg.

Dan kijk ik even omhoog en zie de donkere kamperfoelie bloeien en wapperen in de wind.

Ja, er is best veel wind deze morgen en het is grijs. Maar de temperatuur is voor mij oké. Gelukkig is het de laatste weken een stuk aangenamer met temperaturen tussen de 20 en 24 graden Celcius en af en toe een buitje. Dat laatste mag gerust iets meer zijn!

De witte hibiscus steekt boven de andere planten uit met zijn bloemen.

De rhododendron heeft een heel deel rood verkleurde bladeren. Als dat maar goed komt, hopelijk overleeft hij deze droge zomer.

Onze droge bloemenhoek staat volop in de kleuren : geel in verschillende tinten, van lichtroze naar donker roze tot rood.

Wie had dit ooit kunnen bedenken, wat een pracht!

Een beetje verder staan de Afrikaanse lelies, sommige zijn al uitgebloeid, andere moeten nog beginnen.

Oei, onze sierappel aan het tuinhuis spreidt zijn takken wel heel ver uit en hij staat vol met sierappels.

Nog even geduld en dan knippen we hem een stukje terug.

Een oude, mini-piano staat in het gras naast de hemelsleutels.

Klinkt eigenlijk best romantisch… Zoonlief wil hem graag in zijn tuintje zetten, maar tot dan staat hij hier ook wel goed.

Sinds kort staat hier een bijzondere hosta te bloeien, namelijk “Guacamole”.

En weet je wat ze zo bijzonder maakt? Neen, dan zal ik het jou vertellen. Deze hosta verspreidt een heerlijk zoete geur, bijna zoals de geur van Hyacinthen. Dat is de eerste hosta bij mijn weten die geurt, dus dat is toch wel heel speciaal.

De hortensia’s in Kjell zijn tuintje staan er ook weer mooi bij.

Hé, Blue, je laat me schrikken zoals jij hier ineens achter me staat.

Al zo vroeg op zoek naar lekkere hapjes, je weet dat je van mij iets krijgt! En ja, jij moet je potje zelf bijeen zoeken, maar je doet dat niet slecht. Gelukkig is het zomer en eten we vaak buiten!

Aan de achterzijde van Kjell zijn vijvertje staan er geel-oranje bloemen te bloeien, de naam weet ik even niet meer.

Dan loop ik verder door het poortje richting weiland. Rechts heb ik een heleboel frambozen uitgestoken, zodat we weer langs de struiken kunnen wandelen.

De mirabel hangt vol blauwe pruimpjes. Even proeven en ja ze zijn eindelijk rijp. We zullen ze morgen moeten plukken. Blue krijgt ook wat stukjes mirabel. Hij smikkelt ze vlug op.

Naast de vogelkooi is onze roos “Veilchenblau” uit haar voegen gebarsten. De goot moest er al aan geloven en ze zit ook al onder het dak. Die laatste takken hebben we eruit getrokken of doorgeknipt.  Man- en zoonlief zijn aan een stelling begonnen om deze roos over te leiden.

Ze is wel heel mooi als ze bloeit! Volgend jaar zullen we er dus onderdoor kunnen wandelen. En zo kunnen we ook weer langs de vogelkooi lopen. Maar er is nog werk aan, want we hadden geen palen genoeg!

Hé, daar zie ik de eekhoorn weer lopen! Waar gaat ie nu weer naar toe? Ik loop achter de vogelkooi en daar zit ie met een hazelnoot tussen zijn pootjes op een berg compost. Hij knabbelt de noot zorgvuldig in kleinere stukjes en gaat ze dan wat verder in het gras begraven. Dan komt hij de rest halen om dat ook ergens te begraven. Slim beestje, toch? Voelt hij de winter al dichterbij komen en legt hij nu al een voorraadje aan. Het is mij toch een raadsel hoe hij al deze nootjes later weer terugvindt.

Nu ga ik via een poortje de moestuin in. Rechts is er een kale plek waar we de patatjes hebben geoogst, links staan onze bonen te bloeien.

Via een ander poortje verlaat ik de moestuin en kom ik bij de serre. Ook hier hebben de planten afgezien onder de aanhoudende droogte en hitte van afgelopen tijd. Dit jaar zijn er veel minder tomaten dan vorig jaar, maar we zijn blij met wat we hebben.

De paprika’s doen het redelijk goed als ze maar op tijd water krijgen. En de druiven zijn ook heel lekker, nietwaar Blue?

Buiten staan witte achillea’s  naast de beukenhaag te bloeien en een beetje verder donkerpaarse asters

en roze perzikkruid.

Sommige sierappels hebben het echt lastig en het is twijfelachtig of ze volgend jaar wel gaan halen. We zijn ook al enkele laagstam fruitboompjes verloren. Maar dat is nu eenmaal niet anders, het leven is voor de sterksten, zeker in de natuur!

De pompoenen hebben eindelijk vruchten gemaakt en ze zijn aan het groeien.

En twee zonnebloemen staan uitbundig te bloeien.

Een beetje verder staan verschillende wilde rozen met prachtige rozenbottels in verschillende maten en kleuren. De ene roodoranje,

de andere licht oranje.

Zie ik nu twee konijnen door de rozentuin huppelen? Ja, hoor, ze zitten hier wel degelijk, overal in de tuin liggen konijnenkeutels. Er zijn er weer veel dit jaar. Maar geen paniek, de natuur lost dit wel weer op! Trouwens de vos moet zijn jongen toch ook kunnen voeden… Helaas heeft hij daar ook al een paar eenden en een paar kippen voor buit gemaakt. Niets aan te doen, zo is het nu eenmaal. De kippen en eenden moeten nu even binnenblijven. Maar we blijven niet bij de pakken zitten en hebben alvast een paar nieuwe, jonge eenden gekocht en wat jonge hennen. Een beetje nieuw bloed kan nooit kwaad!

Ondertussen vliegen er wat meeuwen over en gisteren hebben we de sperwer gezien. De havik heeft een nest in het bos hierachter, die kan ook nog wel eens een kip komen pakken. In de struikenborder klinkt het lied van de mezen. Ze vliegen van struik naar struik.

En aan de zijkant van het kippenhok bloeit de gele klimplant uitbundig.

Verdorie daar komt de eekhoorn weer voorbij. Is dat nu dezelfde? Vlijtig beestje. Pas op, hij mag er dan wel lief uitzien, hij is dat niet. Probeer hem maar niet te pakken.

Ik ga maar eens terug want ik moet nog achter broodjes en dan naar de rommelmarkt…

Nog een fijne dag allemaal.

Groetjes

De tuinvrouw