dinsdag 30 juni 2020,

Dag beste lezers,

We hebben de eerste (bijna) hittegolf ingeruild voor veel wind. Die is natuurlijk niet zo interessant voor “onzen hof”. Maar toch veel aangenamer om in te werken! In de late namiddag viel de wind weg en kregen we wat gemiezer. En daarna een beetje regen. Zes liter en een half zit er in de regenmeter en het begint weer lichtjes te waaien. Tijdens de bui keek ik door het raam naar buiten … Verschillende kikkers of waren het padden, steken de voortuin over in de regen. Wat een leuk zicht, hier is toch altijd iets te zien …

Ondertussen is het half negen en begint het te schemeren. Ik heb net de restjes van het avondeten aan de kippen gegeven. Twee moeders met hun nest wandelen in de tuin.

Een derde zit onder het hokje met haar kuikens. Deze week hebben we nog wat broedse hennen uit het hok verwijderd en bij de anderen in de vogelkooi gestopt. De zwarte hebben we terug gehaald, omdat een andere hen haar nest in de steek liet. Het is hier een beetje goochelen met hennen! Er is ook een nieuw nest kuikens uitgekomen, ééntje van vijf. Deze zitten nu in het hokje naast de zijdehoenders.

Druppels hangen aan de dennennaalden. Af en toe vallen er naar beneden. De wind doet de takken van struiken en bomen lichtjes bewegen. Een specht vliegt lachend over.

Het geluid van vallende druppels klinkt als muziek in mijn oren.

Echt koud is het niet.

Ik loop op mijn teenslippers en krijg wat natte voeten, maar dat maakt mij niet uit.

De muishosta’s bloeien of beginnen eraan.

“Wiet, wiet wiet” klinkt het van boven. Twee vogels passeren.

Grijze wolken schuiven door de lucht. Roekoe, roekoe, roekoe doet een duif. De avond valt.

Een ligzetel wacht nat een warme periode af. Een boeket margrieten licht op in Lucy’s tuintje.

Haar daglelies komen precies allemaal tegelijk open. De tamme kastanje staat volop te bloeien.

Een witte roos omarmt een steunpaal van de pergola.

Boven hangen peulen van Kjell zijn regen als slingers naar beneden.

Sprinkhanen vrolijken de avond op.

Het is ook weer de tijd van de bloeiende hortensia’s, een blauwe met paarse rand,

een lichtblauwe

en een blauwpaarse

staan in Kjell zijn tuintje.

Een donkerblauwe clematis eist zijn plek op tussen de druiven.

Regendruppels blinken op de bladeren. Ik heb helaas de kodak niet bij. Het is al te donker.

Ik loop onder de pergola door. Links hebben we het park nog wat uitgebreid met persicaria, een hosta en knautia.

In het bloemenweitje naast de dahlia’s bloeien blauwe, roze en paarse korenbloemen.

In de serre rijpen de tomaten.

De eerste hebben we al geproefd en ze zijn weer lekker!

In de moestuin geurt het naar kamille. Eigenlijk is dit een wilde bloementuin en geen moestuin meer!

Je kunt het niet al hebben.

In de verte slaat de klok negen uur. De parkieten babbelen vrolijk, een vink zingt zijn suskewiet.

Een groep hypericum bloeit naast de weerhut.

Manlief heeft weer paadjes gereden, want zondag hadden we mensen op bezoek.

Een heleboel appels groeien aan de bomen.

Zullen we weer sap kunnen laten maken dit jaar? Ook de nashipeer is overladen met fruit.

Aan de rand van de rozentuin bloeien daglelies,

margrieten en lavendel.

Verschillende rozen staan nog prachtig, anderen zijn reeds uitgebloeid.

Bij de doorbloeiende knip ik de uitgebloeide rozen er uit. Aan de rand bloeit de gele potentilla.

Links voor het kippenhok staat de wimperlinde met op de achtergrond een donkerroze rozenbottel.

De kippen zitten al op stok, maar drie eenden zitten nog buiten. Ze zien er nogal uit, kletsnat geregend. De buitenkant althans. De witte komt eens kijken. Als ze ziet dat er niets te verdienen is, keert ze zich om.

In het achterste weiland bloeit het groot knoopkruid en het jacobskruiskruid.

Ook de distels beginnen. Hier en daar staan daglelies.

Een vrouwenmantel valt een beetje open en heeft zich gezaaid. Een kleine daglelie staat vlak voor mijn voeten. Gelukkig, ik heb hem gezien.

In de hoek voor de schommel staan achilea en knoopkruid in een vrij grote groep te bloeien.

Verderop staat de metasequoia frisjes. De speciale wilg moet dringend gesnoeid worden. Hij verspert de weg.

De brem staat vol met zaden, klaar om open te springen.

De oude perelaar is rijkelijk bedeeld met peren.

De blaadjes van de ratelpopulier wapperen in de wind. De berken vormen al een donker bosje. Maar ik ben niet bang, hier voel ik me thuis. Hier word ik rustig. Uit het bos klinkt een soort gepiep, dan weerklinkt de lach van de specht. Dan weer prrrt prrrt piep prrt. Ik wou dat ik meer kennis had van vogels. He, maar nu zie ik we dat prrrt doet! Het is de roodborst. Of nee, toch niet. Het is de zwartkop. Hij zit vlakbij. Verdorie, dat ik nu weer geen verrekijker bij heb! Wat is de natuur toch mooi!

Een beetje verder langs de rand hebben we wat dode boomstammen van de wilg gelegd.

Dood hout wordt immer opgeruimd door een heleboel kleine beestjes. En zo hebben we weer ruimte gemaakt om een park in de zijtuin uit te breiden.

Het is jammer, maar alle sparren die aan de bosrand staan, gaan dood door een kevertje. Gelukkig staat hier nog een enorme eik en wat ratelpopulier. Het bos bestaat uit oude dennen. Hier en daar komen lijsterbessen en berken tevoorschijn. Als ik uit ons bosje kom, ziet het weiland er weer klaarder uit. De lupinen zijn uitgebloeid. Sint-Janskruid hangt naar beneden. Achilea steekt fier zijn bloemetjes in de lucht. Het gras ziet bruin.

Sprinkhanen zingen.

Een zwerm kraaien vliegt door de lucht. Een merel slaat alarm.

Wat is het hier toch zalig.

Gisteren was ik zo moe en sliep ik al om half tien. Vandaag sta ik nog in de tuin naar de snel schuivende wolken te kijken. Zo schuift ook dit jaar voorbij. Zonder veel vooruitzichten, maar toch blijf ik hoopvol.

Het bankje staat verlaten onder de linde. Het begint weer te miezeren. Ik ga het kippenhok dan maar sluiten.

Nog even door de rozenpergola, langs de stekelbezen.

Manlief heeft ze allemaal opgegeten. Net nu ik ze begin lekker te vinden!

Het leven is voor de rappe zeggen ze dan. En zo is dat…

Ik heb er toch van kunnen proeven en dat is het voornaamste. Misschien moeten we nog wat meer kruisbessen gaan kopen in de kruisbessenproeftuin bij Mark. Dat is hier toch vlakbij. En dan maar hopen dat we ze aan de groei krijgen. We zitten hier op erg arme grond en het is hier ook erg droog.

Gelukkig zal er volgende nacht nog een heleboel regen bij vallen … . We kunnen ze goed gebruiken!

Meer nieuws volgt in een volgende blog.

Leuk dat je hem leest, dat doet me plezier.

Warme groeten

De Tuinvrouw