Zondag 5 december 2021,
Dag beste lezers,
Vandaag is eindelijk de zon terug. Ik moet en zal naar buiten gaan, kan haast niet wachten.
Witte herfstkrokussen piepen boven de bladeren uit.
Een pimpelmees landt in de ramblerroos op het tuinhuis, kijkt even rond en vliegt dan snel verder.
De tuin is vochtig na al die regen van de voorbije dagen, maar het is niet koud. Ik loop de tuin in.
Onze buitenslaper heeft me al gehoord en komt eens kijken.
In zoonlief zijn tuintje groeien verschillende soorten zwammen op de stapel houtblokken naast zijn huisje.
De zon verlicht de blauwe Hydrangea.
Parkieten kwetteren, hanen kraaien vanuit hun hok.
Het Dahliapark ligt er maar verlaten bij nu de knollen veilig zijn opgeborgen in de turf in de garage.
Een wilg omarmt met zijn gele bladeren een groene hulst.
Nu hij bijna al zijn bladeren verloren heeft zie ik pas hoe groot ie is geworden.
Ik wandel wat verder en laat de openheid van de tuin en het landschap op me inwerken.
Het maakt me rustig, net alsof er meer ruimte in mijn hoofd vrij komt. Jongens, wat heb ik dat gemist ! Kerstlampjes en -decoratie zijn leuk om de donkere dagen mee op te vrolijken
maar geef mij toch maar de zon.
Een groep duiven vliegt door de lucht. Planten komen in winterstemming.
Rozenbottels geven nog wat kleur.
Oei, is het al drie uur ?! Het is tijd om me klaar te maken. Ik heb nog helemaal geen zin om terug naar binnen te gaan … het is nu eens mooi weer. Nog snel een paar foto’s maken.
De beukenhaag nog vol in blad omringt de toren.
Witte berkenstammen torenen hoog uit boven de kale schietwilgen met daaronder het gele blad van de gewone wilgen van de wilgenhut.
Een grote groep duiven zweeft door de lucht. Wandelaars lopen achter de tuin door het bos. Een merel schrikt op en vliegt al roepend weg. Soms is het echt leuk om nergens heen te moeten. Gewoon hier te zijn en te genieten van wat er is. Gelukkig heb ik dat deze morgen al gedaan terwijl zoonlief foto’s maakte en manlief een dode brem afzaagde en hier en daar wat snoeide. Nu, helaas, keer ik snel terug. Nog even langs de paarse schijnridderzwammen en dan naar binnen.
Nu ga ik van iets anders genieten. Ik leef hier en nu op dit moment of dat probeer ik toch zoveel mogelijk ! Ik hoop dat jullie dat ook kunnen.
Warme groeten
De Tuinvrouw