zaterdag 1 juni 2019,
Dag beste lezers,
Het is zaterdagnamiddag kwart voor vier en het is warm, te warm naar mijn zin, 26,5°C in de weerhut.
Ik zit op mijn gemak in een tuinstoel van de tuin te genieten en een nieuwe blog te schrijven.
De notelaar steekt impressionant boven het huis uit. Aan de voordeur staan de vazen gevuld met een bellenplant en de rozen bloeien.
Een vinkje zingt vrolijk zijn ‘Suskewiet’. Rond de vijver klinkt het gezoem van hommels, de gele lis bloeit evenals de moerasaardbei.
De lucht is verzadigd met witte pluisjes. De laatste twee dagen heb ik een heleboel gras afgereden, zodat de planten nu weer beter uitkomen. Ja, je hoort het goed, twee dagen lang, terwijl manlief zat te wieden en te snoeien. Onze tuin ziet er weer keurig uit. Misschien wel klaar om mee te doen aan de open velt-dagen. Maar dat zal voor een andere keer zijn, want morgen is er opendeurdag bij el hacienda en onze dochter rijdt mee in de show. Dat mogen we natuurlijk niet missen!
Maar goed, het is nu eventjes genoeg geweest. Ik zit hier met een verkoudheid, een speciaal kadootje van dochterlief en een barstende hoofdpijn. En gelukkig gaat dit ook voorbij. Ik kijk naar de vijver, de boomstammen liggen er nog netjes rond met daarachter een verzameling hosta”s in zinken potten.Een merel springt door het gras, ziet mij en zoekt snel beschutting in de bomen, met een alarmkreet de andere vogels waarschuwend. In de verte hoor ik de tjif tjaf.
OK, het is tijd om recht te staan en een wandeling door de tuin te maken. Eens kijken wat er vandaag te beleven valt. Ik loop nu langs de vijver, het kroos is een perfecte landingsplaats voor dorstige insecten. Als ik wat beter kijk zie ik dat dat kroos heel de tijd in beweging is. Het zijn vast de kikkervisjes en salamanders!
Dan loop ik verder via de doorgang rechts naast het huis.
Oei, hier heeft manlief een struik toch wel heel drastisch ingesnoeid, als dat maar goed komt.
Aan de andere kant hebben de mannen de hosta’s herschikt, want ze worden groot. Een beetje verder staat een deutzia volop te bloeien
en aan de overkant staat een varen die bijna even groot is als ik. Ik ben natuurlijk niet zo groot, maar ja.
Aan de wasdraad hangt een kleurige was te drogen. Links staan de blauwe soldaatjes nog steeds rechtop, er bloeien er steeds meer.
Ik loop het terras op en kijk naar de tijm die met zijn piepkleine, roze bloemetjes staat te bloeien. De rozen onder de kerselaar bloeien en kersen kleuren rood.
Langs deze kant ziet de kerselaar er nog goed uit, maar langs de andere kant heeft hij een heleboel dode takken. Hij heeft dan ook al wat van leeftijd. Het zou toch jammer zijn als onze ‘Nestor’ dood zou gaan! En onder hem staat nog een hele mooie pioen te bloeien.
Hij lijkt wel te zeggen: ‘Niet opgeven, Nestor. Het is hier zo goed om aan je voeten te mogen staan!’.
Onze houten tuintafel hebben we vandaag ook verzet. Ze staat nu onder de bomen in de schaduw, veel aangenamer om aan te eten. Dat doen we dan ook van zodra het weer het toelaat. En daar staat mijn oranje bloemetje dat ik op moederdag gekregen heb.
Ik geef het regelmatig water zodat ik er nog de hele zomer van kan genieten! Een beetje verder staat mijn lievelingsgeranium te bloeien
en nog verder twee baptisia’s en een roze geranium.
Onder de dennen staan oranje en rode rozen te bloeien en een rode leeuwebek.
In een ander park staat de gele phlomis te bloeien naast enkele vingerhoedskruiden. En in de doorgang worden de paplaurieren te groot, maar die kunnen we nu niet snoeien. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat zit hij vol met bijen.
Dit kom omdat deze plant nectarklieren heeft bij zijn uitlopend blad en bijen zijn er gek op! Dus zullen we nog een beetje geduld moeten hebben.
Wat verder in de tuin staan roze geraniums als schattige bolletjes te bloeien.
De boterbloemen en madelieven zijn nu verdwenen, het gras is hier ook gemaaid. En dan zie ik de donkerroze anjers
en een witte met een rood hartje,
een gele akelei, vingerhoedskruid en een bloeiende muurbloem. Kunnen jullie nog volgen?
In de plantencrèche staan verschillende planten te bloeien, maar we kunnen ze nog steeds niet zetten, de grond bestaat nog steeds uit stuifzand. Dus de enige optie is ze vochtig houden in hun veel te kleine potjes en hopen dat het eindelijk gaat beginnen regenen.
In de schaduwtuin staan alweer een heleboel vingerhoedskruiden en in een ander park een verzameling van witte vlaggetjes
en varens.
En nu naar achteren. Eerst even in Kjell zijn tuintje piepen. Op zijn berg staan een paar klaprozen en een heleboel vingerhoedskruiden.
Het water in zijn vijver is nog meer gezakt, wat zou je willen? En zijn sneeuwklokjesboom versperd het pad, dat zullen we dus moeten verleggen… in het najaar. Dan draai ik me om en loop naar Lucinde haar tuintje. De brandende liefde, een gele en een crèmekleurige roos vechten om de aandacht.
En ook de persicaria polymorpha bloeit.
Wat een geluk dat we hem hebben verzet dit voorjaar, hij schijnt hem echt te jeunen op deze plaats.
Dan loop ik onder een rozenboog met een geel naar oranje-rood verkleurende roos het weiland in.
Links voorbij de vogelkooi alweer een boog met twee verschillende rozen.
En een beetje verder in dezelfde gang nog de geurende roze roos.
Aan de andere kant van het weiland staan de rozenbottels zich volledig te geven.
En dan roept manlief. Hij heeft de torenvalk gezien, die al biddend fladdert tot hij naar beneden duikt en een muis kan vangen. Doe maar torenvalk, hier is eten genoeg! Laat het je smaken. Ik had hem gisteren ook al gezien, maar toen vloog hij boven het weiland aan de andere kant. Helaas heb ik geen kodak mee en dus ook geen foto, misschien een andere keer.
Ik loop nu verder naar achteren en wordt direct verwelkomd door de gele en oranje klimroos verderop in de rozentuin. Ze worden ieder jaar groter en zoals ze dit jaar bloeien hebben ze nog nooit gebloeid!
Voor ik de rozentuin bereik loop ik langs een roze enkele roos,
maar die is omringd door een andere wilde enkele roos. Ik vrees dat dit de onderstam is die uitloopt. Eventjes in de gaten houden! En dan sta ik bij een enkelbloemige rode roos. Het is één van mijn favorieten.
Woensdag ben ik begonnen met de rozen een beetje onkruidvrij te maken en het lange gras langs de borders te verwijderen. Het is een beetje dubbel, je kan de rozen nu beter zien staan, maar de kippen gaan er nu wel scharten, dus… Rechts staat dan weer de enkele gele roos en links de paarse.
Man, man, man, al die rozen. En ik kijk alweer uit naar de rozenbeurs in Hex of een bezoek aan Lens rozen. Want het mag wel gezegd worden, het is hier erg arme grond, maar de rozen doen het hier goed!
Tegen de rozendoorgang staan dan nog een dubbele donkerroze roos en een enkele rode roos ‘Scharlachenglut’, het is een gallicaroos.
Ze bloeit slechts éénmaal, maar is zeker de moeite waard. En dan hebben we nog een prachtige lilaroos met een fantastische geur, als je neus niet verstopt zit, een kleinbloemige roze, een donkerrode en een gele klimroos.
Aan de andere kant van het rozenpark staan nog twee bottelrozen, maar die moeten nog een beetje groeien, komt zeker goed.
Voor het kippenhok hebben we nog een trio van een hondsroos, een dubbele bottelroos
en een heerlijk geurende zachtroze roos.
Ze vormen een prachtige schuilplek voor de kippen en eenden, die er graag vertoeven.
Je bent de rozen toch nog niet beu, he? Want er staat naast het kippenhok nog een witte roos, die ieder jaar zijn bladeren verliest en dus enkel witte bloemen draagt.
En rechts naast de Weigeliaborder staat nog een heel oude roos
en een gele klimroos. En helemaal rechts in de hoek staat de vlier nu volop te bloeien.
In Oostenrijk maken ze Hollundersaft van de vlierbloesem en dat vind ik superlekker. Heeft iemand een idee hoe je het maakt, is het moeilijk en vraagt het veel tijd? Tips altijd welkom!
In het achterste stuk weiland bloeit wat wikke, de lupine beginnen uit te bloeien en worden tijdig verwijderd. Rechts bloeit er nog een wilde roos, die heel het jaar door een zoete geur achterlaat, die vooral ik waarneem. De bosrand ziet er een beetje triestig uit, enkele sparren staan letterlijk te sterven, maar de grote eik houdt zich kranig overeind. Het is vandaag zo warm en droog dat de lupine zich laat hangen en daar is toch al wat voor nodig! En morgen wordt het nog warmer. Maar manlief verwacht onweer morgenavond en ik hoop dat dit hier eens eindelijk een goede plens regen kan geven. Duim je mee met mij?
En kijk daar staat de ratelaar te bloeien.
En een beetje verder de gele lelies.
En nu even langs achteren naar het kippenhok kijken. Dat kan je van hieruit niet meer zien. Het zit namelijk verstopt achter een heleboel kleine, witte roosjes.
Zo, nu ga ik naar binnen… Straks nog even controleren of er geen teken op mij zitten, want die hadden manlief al gevonden. Nog even douchen den dan fris naar bed.
Slaapwel allemaal
Groetjes
De tuinvrouw