maandag 13 juli 2020
Maandagmorgen 8 uur, ik word wakker in het huisje van Lucinde. Gestommel op het dak. Een klein vogeltje kijkt door het raam naar binnen en vliegt dan weg. Dan zit het in de esdoorn, ik zie de boom bewegen. Even samen naar binnen. Lucinde slaapt verder in de zetel. Ik loop de tuin in. Wat ziet alles er mooi uit. Dauwdruppels blinken als kleine diamantjes op het gras.
De wind is weg en het is al best warm. De lucht hangt vol verwachting. Maken we er een leuke dag van?
De lucht is blauw, doorkliefd met witte vliegtuigstrepen. In het gras beginnen de sprinkhanen te zingen.
Ik loop de rozentuin in. Rechts bloeien de daglelies, links de prikneuzen en margrieten. Voor mij bloeit een sedum
en natuurlijk zijn er ook nog rozen die bloeien.
Maar ze zijn over hun hoogtepunt.
Ik zie dat ik weer eens met snoeischaar zal moeten langskomen. Vorige week hebben we de rozen weer wat rozenmest gegeven voor de regen. Onze roos Zepherine Drouhin heeft er duidelijk deugd van en is volop in de groei.
Een klein oranje-geel roosje staat te bloeien.
Een hen roept, Black and White komt kijken en kraait. De gele potentilla bloeit.
Hennen en hanen komen eens kijken en zetten dan hun tocht verder. Rond de rozentuin hebben we nieuwe miscanthus geplant.
Een beetje verderop gaat een cornus al in herfsttooi.
Het tweede weiland is een zee van gele kruiskruiden.
De eerste vlinders worden wakker en beginnen te fladderen. Maar dan gaan ze weer zitten. Zoals deze eikenpage om op te warmen in de zon.
Een specht vliegt laag over. Ik zit op mijn bankje in de zon. Amai, wat is het hier warm. De schommels hangen er stil bij. Vogels zingen, hanen kraaien, kippen tokken. Kra, kra, kra klinkt het wat verderop. Gezoem vult de lucht, wat is er hier buiten toch veel leven! Het is tijd om weer eens de uitlopers van de ratelpopulieren aan te pakken. We willen hier geen bos! We moeten nog steeds elke avond de moederhen van de 8 kuikens van de stok halen en onder het hokje zetten. Een tweede hen zorgt nu mee voor de kuikens, gelukkig maar!
Er zijn in de broedmachine uiteindelijk 9 kuikens geboren. Acht zitten er binnen onder de broedplaat en ééntje hebben we bij de grijze hen gestoken. De kip die in de moestuin zat te broeden, verloor op 2 nachten 5 eieren. We hebben het nest weg genomen en in de broedmachine gestoken. Voor de zoveelste keer ondervinden we dat buiten het hok broeden niet echt lukt. Wat zou je willen met al die egels in de tuin. En de hen … die loopt weer rond in de tuin.
Eventjes vers water zetten voor de beesten, eten hebben ze al gehad. De bruine moeder is weer eens, al haar kuikens kwijt.
Ze zoekt tokkend verder naar haar kroost. Dat komt ervan, als je steeds gaat lopen. De kuikens worden dat ook eens beu! Nu lopen ze met de zwarte hen in de tuin. Ze besluit dan maar een zandbad te nemen. Ik loop weer door de rozentuin terug. Voor de beukenhaag bloeien een heleboel bloemen, zeer geliefd bij de bijen.
Links bloeien de korenbloemen, er komen er steeds meer bij.
De kuikens in de vogelkooi stellen het goed. Het gele kuiken werd deze week wel gepikt, maar verder ziet het er goed uit. De parkieten zitten op hun nestjes of vliegen vrolijk rond. Ik denk dat ze honger hebben. Even denken hoe ik er naar toe ga, want er zit hier, in deze gang een wespennest. Door Lucy’s tuintje dan maar. Haar kogeldistels doen het fantastisch naast geraniums en daglelies.
De margrieten lachen naar de zon, gesteund door een gele plant.
Oei, het vogeleten is bijna op en Baele is dicht vandaag! Oh, het zal nog wel lukken.
De hydrangea’s staan ook weer mooi.
Dan weer verder richting huis. Aan de achterkant van ons huis hebben we de guldenroede en de asters uitgetrokken, Er komen er steeds meer en na een tijd groeit er niets anders meer. Er komen wat andere planten te voorschijn. En we hebben weer plaats om wat nieuwe planten ertussen te planten.
Nu staat er een donkerroze phlox. Je kan hem al van ver zien staan.
Als je wat dichter komt, zie je nog wat andere planten. De roos krijgt weer wat ademruimte evenals de paarse hydrangea. Maar dit ging niet zonder slag of stoot. Terwijl we aan het wieden waren, werden we plots allebei gestoken door wespen. Zoonlief mocht voor reddende engel spelen. Hij blijft ook altijd kalm.
Aan de andere kant hebben we het park nog wat uitgebreid en aangevuld met echinacea en alliums.
Nu nog afwachten of ze allemaal groeien.
Spannend…
Gelukkig krijgen we voorlopig niet zo een hitte als vorig jaar. Daar zit ik echt niet op te wachten en voor het Keigathof is het ook veel beter.
Zo dat was het dan alweer
Tot de volgende keer
Warme groeten
De Tuinvrouw