zaterdag 26 mei 2022,
Dag beste lezers,
Zaterdagavond 20u30, ik hang de was op in de strijkkamer … Vogelgezang lokt me naar buiten. De strijk kan nog maar wat wachten.
In de living kijken man- en dochterlief samen naar een reeks. Het geluid van de tv komt veel te hard binnen. Maar van zodra ik de achterdeur opentrek komt de rust me tegemoet. Roze bloemetjes in zinken hangers heten me welkom.
Nestor the cherrytree staat precies in bloei. Een rode klimroos voelt er zich helemaal thuis en wordt jaar na jaar langer.
Een roze roos doet eveneens mee.
Aan zijn stam hangt een vogelhuisje. Ik kijk er even naar en luister … “Piep,piep,piep, wij hebben honger” smeken kleine vogeltjes. Ik loop wat verder en ga op de houten bank zitten. Onmiddellijk duiken mama en papa vliegenvanger het nest in om er even later weer uit te vliegen.
Ze zijn druk aan het werk met eten verzamelen. Heel de dag vliegen ze af en aan met insecten. Respect !
En dan komt onze tamme haan eens kijken wat ik hier zit te doen.
Witte klokken,
roze salie
en blauwe irissen staan hier te bloeien. En kijk, daar komt Meneer De Haan ook weer vanachter piepen. Hij scharrelt wat rond op zoek naar een hapje.
Links vangen een massa witte bloemen nog een straaltje zon.
Het gras staat lang … de machine is binnen.
Een roze pioen bloeit in de voortuin.
De notenboom staat vol in blad. Een vliegtuig vliegt over. Langs de oprit bloeit nog een late Rododendron.
“Kra, kra, kra, kra.” “Het is tijd om te verzamelen !” roepen de kraaien. “Tjiep, tjiep, tjiep, tjiep” “Nog snel wat eten verzamelen” fluit een ander vogeltje. De tuin zit vol met nesten. Er zijn er al verschillende uitgevlogen. Jonge mereltjes die nieuwsgierig de tuin verkennen, jonge meesjes die snel achter mama en papa vliegen. Wat is het spannend dat jonge leven ! Het gaat snel, want binnenkort zijn ze volwassen en moeten ze hun plan trekken.
Wolken drijven door de lucht. De wind laat de tuin dansen in het avondlicht. De hosta’s onder de notenboom worden aangevallen door slakken.
De gele Phlomis spreidt zich uit over het gras.
Overal hoor ik jonge vogeltjes roepen … De koekoek roept vanuit de verte.
Vorige week dacht ik nog ” Raar, waar zijn alle vingerhoedskruiden gebleven ?”. En plots zijn ze er weer.
Overal in de tuin duikt hun statige gestalte op. Er zijn witte en paarse in verschillende tinten. Ze zetten de tuin in een mysterieuze sfeer. Of is dat een gedacht ?
Aan het tuinhuis hangt nog steeds het witte laken.
De lamp wordt hier steeds minder vaak aangestoken, de mottenval des te meer.
De koekoek blijft maar roepen.
Een geel tapijt van boterbloemen naast paarse en witte smeerwortel kleuren zoonlief zijn tuintje.
Een blauwe salie,
vingerhoedskruiden, kamperfoelie en de laatste bloemen van een witte Clematis
maken het hier tot een klein paradijs gedompeld in vogelgezang.
De haan blijft me maar volgen. Gezellig !
De roze en blauwe regen zijn uitgebloeid, maar de vuurdoorn bloeit uitbundig.
De parkieten kwetteren er op los. Wat hebben ze nu weer te vertellen ? Misschien zeggen ze wel dank je wel voor de appelschillen die ze deze middag hebben gekregen. Voor hen een traktatie !
Naast hun kooi staan twee enorme vingerhoedskruiden op wacht.
Ik loop wat verder het weiland in en kijk dan achterom. De rozenpracht daar is niet te schatten ! Geuren en kleuren alom. Boven de blauwe regen bloeit nu een zee van rozen.
De kleuren gaan van geel naar zalm en oranje. Aan de andere kant van de vogelkooi bloeit een gevulde roze
en een gevulde oranje roos.
Beiden verspreiden een heerlijke, zoete geur over de tuin. Ik loop nog een beetje verder en kijk nog eens achterom. Een enorme trosjesroos ‘Veilchenblau’ smijt tientallen paarse roosjes open.
Er is hier precies een kleurenbom ontploft !
Dan wandel ik verder het weiland in. Een beetje verderop rechts bloeit een witte klimroos in de appelboom. Links en rechts langs het pad bloeit een donkerpaarse
en een fel roze roos.
Vroeger was juni de rozenmaand, tegenwoordig begint ie al in mei.
En dan … kom ik aan in de rozentuin. Tja, hier weet ik echt niet waar eerst kijken. Gele, oranje,
rode, roze in verschillende tinten
en witte rozen
stelen hier de show. Van alles is er wel wat, kleine trosjesrozen,
grotere rozen,
klimrozen
en struikrozen.
En ik moet toegeven dat ik dit jaar wel erg laat met de opkuis hier ben begonnen. Maar we hebben dan ook al een moeilijke tijd achter de rug en hij is nog niet helemaal voorbij. Dat terzijde … . De tuin brengt me vreugde, plezier en rust. Twee plastieken tuinstoelen nodigen me uit om even te gaan zitten.
We hebben ze net in de kringwinkel op de kop getikt. Ik neem de uitnodiging aan en ga zitten. Voor en achter mij staan de rozen te bloeien. Heerlijke geuren vullen mijn neusgaten. In alle rust bewonder ik al deze schoonheid terwijl de duisternis invalt. De vogels blijven maar zingen. De wind is gaan liggen of toch niet helemaal. De auto’s razen door op de baan wat verderop. De kippen zitten op stok. Een bruine haan slaapt in de sluis.
Hij was vroeger de baas, maar hij verloor het gevecht tegen de Cochinhaan. Nu is hij verbannen … . Hij ziet af, maar houdt zich kranig. Deze avond sluit ik het hok en de sluis af, maar vanaf hij morgen weer open gaat sprint de haan weer naar buiten. Gaan eten kan hij als allerlaatste, als de meesten naar buiten zijn. Ik heb echt met hem te doen.
Tijd om recht te staan en verder te gaan. Een witte roos hangt als een waterval naar beneden.
Wat is ze enorm dit jaar. Links van de takkenwal hangt ze naar beneden om dan langs de andere kant over de takkenwal en zo verderop omhoog te klimmen. Geweldig ! Ik kan het niet laten om er even mijn neus in te steken. Mmm, … , wat ruikt ze lekker.
Ik sluit het kippenhok af en loop er even omheen. Hier achter spreidt een Clematis zijn ranken wijd uit zodat hij al zijn bloemen met iedereen kan delen.
Daarnaast is de klimroos enorm gegroeid.
Zo veel bloemen hebben er hier nog nooit gestaan ! Het moet eens een eerste keer zijn. Dan wandel ik verder … . Aan de zijkant van het kippenhok is de andere roos weer groot geworden. Dan hoor ik weer een vliegtuig. Ik kijk naar boven en zie het nog net in de zon achter een wolk verdwijnen.
Mijn bankje onder de linde komt in zicht.
De takken van de linde hangen laag, maar de vorm van de boom komt nu volledig tot zijn recht. We zouden hem een beetje moeten opsnoeien, maar ik twijfel. De Eucalyptus staat vol met witte bloemetjes.
Ze vormen samen witte pomponnetjes.
Verderop kom ik in een blauwe zee van lupinen terecht.
Ze zijn ongeveer even hoog als ik, sommigen zelfs nog wat hoger. Wat is het leuk om hier tussen te wandelen. De oude perelaar is ook weer enorm gegroeid. En normaal is het nu ongeveer het uur dat de mottenval wordt opgesteld.
Ze heeft al een beetje overal gestaan, de laatste twee dagen stond ze onder de grote eik aan de bosrand. Met verschillende verlengkabels aaneen zorgen we voor wat licht. Laat de motten maar komen.
Rond zeven of acht uur gaan de mannen dan kijken wat er in de val zit.
Dankzij een app op de gsm zien ze welke motten er in de val zitten.
Daarna laten ze motten weer vliegen zodat de vogels ze niet kunnen opeten. Elke dag is een verrassing, soms zitten er heel veel motten in de val, soms bijna geen. Alles hangt af van het weer, de standplaats en de maan … . We hebben tot nu toe al 240 verschillende soorten gevangen. Vandaag hebben we echter de mottenval en de kabels opgeruimd want het zou wat kunnen gaan regenen.
Langs de bosrand staan nu ook wat witte rozen te bloeien. De takkenwal staat er rustig gevuld met verdroogde takken bij. Het is een toevluchtsoord voor vele vogels en insecten. Ik wandel verder. Hier en daar staan vingerhoedskruiden te bloeien. De ene al wat groter dan de andere. Verderop aan de rechterkant bloeien een heleboel gele daglelies. Hun pakken worden jaar na jaar groter. Dan loop ik verder langs de wilgenhut en ons bankje, onder de andere rozenpergola door. Hier staan ook een heleboel rozen het beste van zichzelf weg te geven.
Genietend van geuren en kleuren,
de rust en het prachtige vogelgezang wandel ik terug.
Wat ben ik blij dat ik eindelijk weer eens tijd had om samen met jullie door de tuin te wandelen. Ik hoop dat jullie er ook zoveel van hebben genoten !
Warme groeten
De tuinvrouw