Dag beste lezers,
Ik zit aan de keukentafel te ontbijten en kijk naar buiten. De hazelaars zijn prachtig geel verkleurd en steken mooi af tegen de donkere lucht.
Plots komt manlief binnen. Hij zegt : “Wat een prachtige zonsopgang”. Vervolgens neemt hij zijn kodak en gaat weer naar buiten. Nieuwsgierig geworden neem ik een fleecedeken en trek mijn laarzen aan. Ik loop hem achterna….
Links zie ik een mooie regenboog, de zonsopgang vind ik dan weer minder spectaculair.
De Sebrights laat ik maar even buiten lopen. Ze hebben geen eten meer, dus ga ik er maar wat halen. En zie hoe blij ze zijn, meer moet dat niet zijn. Was ons leven ook maar zo eenvoudig! Maar ik mag niet klagen, ik heb het best wel goed. Nu ik toch bezig ben, verzorg ik ook maar de rest van de kippen en vogels. Zo loop ik de hele tuin door en dan terug naar binnen.
Dan is het mijn beurt om foto’s te maken. Oei, de batterij is bijna leeg, maar het zal nog wel lukken! Manlief is ondertussen al vertrokken naar zijn werk. Ik hoop dat je een fijne dag hebt, bolle!
Terug buiten hoor ik de hanen kraaien. De wind blaast door mijn haren en ik voel enkele spetters. Het gaat deze morgen een beetje regenen, maximum een viertal liter volgens manlief. De struiken zijn nu prachtig in hun herfstkostuum.
Ik loop door de achtertuin, langs de tuintjes van de kinderen, via het hek kom ik aan de vogelkooi. De vogels zingen vrolijk hun lied. Rechts staan onze frambozen, geelbruin verkleurd. Ze vormen een soort haagje, maar we hebben er deze zomer een heleboel uitgestoken, want anders weten we niet waar we zullen uitkomen!
Vervolgens loop ik langs de moestuin. We hebben er een beukenhaag rond geplant met vier ingangen.
Dit was één van de eerste grote werken in de tuin : een vierkant maken met beukenhaag. En vervolgens stuk per stuk de rest van de moestuin. Het resultaat mag er zijn.
Verderop in de tuin vormen wilgen en rozenbottels een heg.
De wind blaast om me heen, ik kan hem voelen, maar zie hem niet. Hoe raar is dat eigenlijk? Ik vind het nog steeds niet koud, maar geniet van de frisse herfstlucht.
Dan loop ik weer verder, links staat de struikenborder in verschillende kleuren en vormen te wapperen in de wind.
Je begint de vorm van de struiken al goed te zien. Ze bereiden zich voor op de winter. Alles loslaten wat overbodig is, ruimte maken voor nieuwe dingen en … rusten. Eigenlijk geven ze ons een mooie boodschap mee. We kunnen er nog zoveel uit leren! Dat is ook de reden waarom we in de winter vlugger moe zijn. Maar ja, wij doen altijd maar verder….
Ik loop weer verder in L’allée des pommettes, daar kom ik de kuikens tegen. Ze zijn nog met vijf en worden vergezeld door hun moeders.
”Dag lieve kuikens.” Ze lopen snel weg als ze me zien komen. Raar, hun moeders zijn tam, maar de kuikens zijn bang!
Een beetje verderop kom ik dan aan de rups, gevuld met het gemaaide gras van het weiland.
Helemaal achteraan staat de wilgenhut, oorspronkelijk voor de kinderen bedoeld, maar nu vooral een schuilplaats voor de kippen en andere tuinbewoners.
En tot slot de bosrand die ook in prachtige kleuren is getooid.
Als er nu nog iemand durft te zeggen dat de herfst geen mooi seizoen is, dan weet ik het toch niet. Het is namelijk mijn lievelingsseizoen.
Veel vogels zijn er op dit moment niet te zien, ze schuilen voor de wind en de regen die op komst is. En gelijk hebben ze.
Het is wel een contrast met gisteren, toen was het nog volop zomer en konden we in onze T-shirt buiten werken. Wel een heel onwerkelijk gevoel voor 6 november. Het zou eigenlijk al eens mogen vriezen. Maar ja, het hogedrukgebied denkt daar anders over.
Nu keer ik terug via de rozentuin. En daar staan er nog steeds rozen te bloeien, samen met een aantal chrysanten. Het rozenfestival houdt maar niet op.
In de achtertuin, onder de beuk staan de cyclamen te bloeien. Rond het huis staan er nog wat asters en chrysanten te bloeien.
De rest van de bloemen houdt het voor bekeken. Ze denken :”Tot volgend jaar.”
Zo dat was het dan, ik hoop dat jullie ervan hebben genoten. Dan wens ik jullie nog een prettige dag en tot later.
Groetjes
De tuinvrouw