zaterdag 18 mei 2019,
Dag beste lezers,
De dag begint zonnig en het best wel warm voor mijn gevoel, een beetje doef zou ik zeggen. Ik heb alvast een eerste was ingestoken die straks dan buiten kan drogen. De kinderen slapen nog…
Dus loop ik de tuin in. Vorige week dacht ik nog “Amai al die bloemen!” , maar vandaag is het precies helemaal ontploft. Gele wolfsmelk, blauwe akelei, groene ossetong, roze en paarse akelei, blauwe vergeet-mij-nietjes,…
Allemaal worden ze groter en groter en vechten ze voor een plaatsje in de tuin. Het is een prachtig zicht. En overal waar je kijkt, zie je bijen en hommels druk in de weer. Er zal vast weer fantastische honing geproduceerd worden! Ook de haag rond het huis staat vrolijk te bloeien met kleine, witte bloemetjes.
De grote rododendrons komen nu ook volop tot hun recht,
zelfs die aan de oprit hebben zich bedacht en beginnen te bloeien!
Hier achteraan staan drie brems in andere kleuren naast elkaar te bloeien.
Dan weer komt er een citroenvlinder voorbij gevlogen. Het is een mannetje, hij is felgeel. Gisteren heb ik nog een mannetje met een vrouwtje zien paren in het weiland achteraan. Het was een moeilijke bevalling en dringend tijd want het mannetje had al gaten in zijn ondervleugels. Lang had hij dus niet meer te leven en toch nog zoveel te geven… Dus probeerde hij opnieuw en opnieuw en opnieuw. Van opgeven was geen sprake! En nu nog hopen dat het vrouwtje de bevruchte eitjes kan afzetten.
Ik loop nu verder de tuin in. Het gras voor het tuinhuis staat nog steeds vol met madelieven en boterbloemen. Manlief heeft deze week op avonden een aanval gedaan op de esdoornzaailingen en vandaag alles opgeruimd.
In de schaduwtuin bloeien de azalea’s in roze, rode en paarse tinten. De Viburnum bloeit nog steeds evenals de blauwe smeerwortel en het robertskruid. Als ik onder de paardenkastanje sta hoor ik een prachtig gezoem dat klinkt als muziek in mijn oren. Ik kijk even omhoog, en ja hoor de bloemen zitten vol met bijen.
En kijk, wie we daar hebben, onze Blue. Hij komt wat bij mij kraaien. “Hé, jij hebt al eten gehad vandaag, maar toch leuk dat je er bent, Blue.” Zo ben ik ook nooit alleen in de tuin.
De roze regen van Lucide bloeit vandaag nog uitbundiger. En een beetje verder staat de brandende liefde te bloeien.
Romantisch, he! Aan de overkant vinden we dan weer deze prachtige struik, maar ik ben even zijn naam kwijt. Even aan manlief vragen. Het is de Sinocalycanthus. Ieder jaar wordt hij een beetje breder, ik laat hem maar doen.
Mevrouw Doornik heeft genoeg eieren in haar nest en zit op haar gemak te broeden terwijl Meneer Doornik op één poot de wacht houdt. De cochins lopen wat heen en weer in hun hok terwijl Mevrouw Sebright op haar buik een middagdutje doet. Het is ook al een oud beestje!
En nu verder richting weiland. Manlief heeft vorig weekend de grote grasmaaier uitgehaald en er paadjes ingereden. Deze paadjes liggen ieder jaar weer anders naargelang de plantengroei. Ik doe het hek open en zie rechts van mij een eerste korenbloem die staat te bloeien. En een beetje verder begint een roze struik te bloeien.
Amai ik moet echt wat doen aan mijn geheugen, waar zijn al mijn plantennamen toch naartoe? De frambozen zijn wat opengevallen en zitten vol met bijen, dat worden alweer veel lekkere frambozen dit jaar. Een beetje verder langs de zijkant van het weiland begint een rozenbottel te bloeien. En hier en daar staat nog een enkele bloem op de appelaars.
Ik denk dat we dit jaar niet veel appels zullen hebben. Jammer want eigen appelsap is toch een luxe! Hier onder de appelboom worden er trouwens mezen grootgebracht. En hier niet alleen, we hebben maar liefst acht mezennesten dit jaar. Niet slecht zou ik zeggen. Manlief heeft er dan ook een filmpje over gemaakt.
Ik ga even in de tuinstoel naast de serre zitten en kijk naar de drie barberies die mijn richting uitkomen. Maar ze hebben het druk met hun snavel in de grond insekten- en grasetend. De lucht is ondertussen bewolkt en er komt wat meer wind op,maar het is nog steeds warm. Dan ga ik de eenden tegemoet, maar ze hebben geen oog voor mij.
In de linkerborder staat een rododendron te bloeien.
En wat verder in de rozentuin zie ik alweer de prachtige kleuren van een vroege roos. Ze ruikt niet zo heel geweldig maar wel prachtige bloemen.
Hier kan ik niet lang blijven staan want hier is het nest van een pimpelmees. De ouders vliegen heen en weer om die kleintjes toch maar geen honger te laten lijden. En ze groeien snel, gelukkig is er genoegen eten te vinden! En kijk daar heb je de Viburnum “Mariesii” weer, nu nog verder open dan vorige week.
De kippen lopen verspreid door het weiland. Ze hadden deze morgen toch wel weer een ei gebroken zeker. En smullen maar! Vlug wat graan smijten om ze af te leiden, maar het kwaad is al geschied. De Weigelia’s beginnen ook alweer te bloeien. We hebben witte, roze met donker en licht blad.
Dan loop ik verder het achterste deel van het weiland in. Daar staat een roze akelei te bloeien helemaal alleen.
Een beetje verder staan een heleboel boterbloemen te bloeien, pluisjes vliegen door de lucht met op de achtergrond het geluid van een landbouwmachine. Ik ga op één knie in het gras zitten en zie dat de wikke begint te bloeien. Een ekster vliegt hoog in de lucht voorbij, een vogeltje zingt een fantastisch lied in de wilgenhut. Verdorie daar kruipt een mier over mijn been, dat vind ik niet leuk! Vervolgens komt er een hoornaar langs. En dan hoor ik de tjiftjaf en het suskewiet van de vink in het bos. Leven genoeg hier.
De lupinen staan nu wel heel mooi te bloeien.
Ze gaan naar hun hoogtepunt evenals de donkerrode brem.
En daar wat verder nog meer lupinen met op de achtergrond een grote gele brem. Ook hier is het hommeldruk gezoem dat de middag vult. Vandaag geen damherten te zien.
Ik loop verder langs de bosrand, de verdroogde bladeren knisperen onder mijn voeten. Zowel de spar als de den lopen uit. De ratelaar is ook alweer gegroeid maar voor de bloei is het nog steeds te vroeg. Dan hoor ik weer de specht. Nu loop ik terug richting huis via de rozentuin zie ik dat ook de kornoelje staat te bloeien
en een roze rododendron zit verstopt achter een paar vuilbomen.
Aan de vogelkooi staat dan weer een lichtroze persicaria te bloeien. Best een mooie soort en een goede groeier. De hosta’s stellen het ook goed al hebben ze alweer water nodig. En daar staat een groene primula. Aan de plantencrêche staan nog een heleboel planten te wachten op een nieuw plaatsje in de tuin. Ik ga ze eerst een beetje water geven voor ik het vergeet. Na het water geven, een was afhalen en een ander ophangen schrijf ik weer verder aan mijn verhaal.
Ik loop nu verder via de hostadoorgang naar de voortuin. Daar nodigt het bankje me uit om even te gaan zitten. Amai, wat is het warm hier! De rozen staan nog steeds in knop en zijn omgeven door tientallen roze akelei, het is een waar bloemenfeest. Ik luister naar een vinkje dat in de esdoorn zit te zingen. Links van mij staat een groepje irissen te bloeien. Een koolwitje fladdert voorbij en de schaapjes staan in de wei aan de overkant van de straat.
Met onze kuikens buiten gaat het helaas niet zo goed. Typisch het zijn weer speciale en we hebben al zoveel keer ondervonden dat dat zo moeilijk, zelfs onmogelijk is om dat te houden. En toch proberen we iedere keer opnieuw. Ik denk dat we gewoon weer zwakke beesten hebben gekocht, te ver doorgekweekt…. Er zijn er vier van doodgegaan, jammer, maar niets aan te doen, ze krijgen hier al verzorging en liefde die ze nodig hebben en toch… is dit blijkbaar niet genoeg.
Maar… er is ook goed nieuws, er is een kuikentje geboren in de broedmachine dat nu volop zit te piepen want het zit alleen.
Ik hoop dat het een goedje zal zijn en dat er nog uit hun ei komen binnen een paar dagen.
En vorige week zaterdag was het dan zover… Kjell heeft twee nieuwe huisdieren gekregen. En het zijn meisjes en ze staan op zijn kamer. Woeha, wat zijn het?
Of hebben jullie het al gezien, want hij heeft er een youtube filmpje over gemaakt. Het zijn baardagamen en hij is nog op zoek naar wat mooie namen. Heb jij een leuke naam in gedachten laat dan gerust iets weten. Voor de ene heeft ie al een idee, maar voor de andere nog niet. Dus laat jullie gaan.
Zo dat was het dan alweer,
tot de volgende keer
groetjes
De tuinvrouw