Woensdag 5 augustus 2020,

Dag beste lezers,

Na een korte pauze van bijna een maand ben ik weer klaar om samen met jullie een wandeling in de tuin te maken. Hebben jullie er zin in?
Daar gaan we…

Ik ga via de voordeur naar buiten en sta direct in de loeiende zon. Zou ik durven gaan zitten op de ijzeren bank.

Ja, amai maar die is toch wel echt te warm. Ik ga dan maar wat verderop in de schaduw zitten. Gewoon op het verdroogde gras & mos. Het prikt wel een beetje, maar het is OK.

Het is volop Agapanthustijd. Verschillende blauwe en witte staan te bloeien op het terras en rond de vijver.

Vlinders fladderen heen en weer. Op de achtergrond hoor ik de sprinkhanen, samen met de wind vormen ze een mooi orkest. Onze treurwilg staat te sterven in de zon. Zijn blaadjes zijn geel en zijn takken worden steeds kaler. “oh, wind en warmte, wat doet gij me aan”, lijkt hij te schreeuwen, “ik heb water nodig!” Blaadjes dwarrelen naar beneden. Ik kijk toe, maar kan niks doen. Een koolwitje gaat zitten op de blauwe Agapanthus en vliegt dan weg. Het komt een tweede tegen. Samen dansen ze door de lucht.

De witte phloxen bloeien, hoog zijn ze echter niet geworden. Te droog, hé. In de hoek onder de esdoorn staat een tafeltje met vier stoelen geduldig te wachten.

Achter mij staat de notelaar met grote groene bladeren en een heleboel met noten gevulde bollen.

Het voederbakje van de eekhoorn was leeg. Deze heb ik dus opnieuw gevuld. Geen idee, of hij het al gezien heeft.

Ondertussen dansen er al 3 koolwitjes door de lichtblauwe lucht. Ik ga een beetje verder. Het gras knettert onder mijn slippers. Dan ga ik zitten op een stoel aan het tafeltje. De donkere beuk spreidt zijn takken uit boven het prieeltje. In de vijver bloeit de watermunt. Ik zie steeds meer vlinders. Ik loop verder onder de treurwilg. Enkele hosta’s staan nog te bloeien in een groep.

Plots schrik ik op van een bosduif. Ze zat hier in het gras en vliegt op. Wie is er nu eigenlijk het hardst geschrokken?

Nog meer geknetter als ik over de verdroogde wilgenblaadjes loop. Veel plekken van zand, weinig gras. Heeft hier een beest gewroet?

Een persicaria bloeit, een geranium hangt slap.

Een beetje verder bloeit de Hibiscus. De trampoline ligt er verlaten bij. Veel wordt er niet meer op gesprongen, maar het is wel leuk om er op te liggen en naar de oneindige lucht te kijken. Ik ga even op de houten bank gaan zitten. Man, wat is het warm. Jammer dat er hier geen riviertje is om in te gaan liggen. Dat zou ik hier best wel fijn vinden. Nog meer Persicaria’s bloeien in de border. Het geluid van de wind en op de achtergrond het gekwetter van de parkieten vult mijn oren. Manlief stelde deze morgen triestig vast dat er een 7-tal jonge geringde parkietjes zijn verdwenen. Zo jammer, waar zijn ze naartoe?

Ook hier in de achtertuin staan  Agapanthussen te bloeien. Het zijn allemaal blauwe, donkere en lichte.

In een pluk groen gras bloeien de witte bloemen van wilde peen.

Een klimop is de eik aan het veroveren. Hij is snel op weg naar de kruin.

In het droge park achter ons huis bloeien alliums.

Ze zitten vol met zweefvliegen. Er bloeien ook nog enkele Echinaceae

en enkele paarse Monarda’s.

Ik loop verder richting tuinhuis, langs rolklaver, geraniums en astrantia’s.

Gele toortsen wuiven me blij toe.  Wees welkom in het Keigathof.

De donkere Persicaria spreidt zijn armen uit.

Er klinkt geritsel van onder de haag. Vast één of andere vogel. In het park voor het tuinhuis bloeien gele bloempjes met een donkerbruin hartje

naast een witte salie.

Verderop bloeit nog steeds de rode klokjeshaag, vol goesting blijft ze gaan.

Even kijken in de schaduwtuin. Links en rechts staan grote groepen hosta’s in pot.

Kleine eiken verschijnen overal in het gras. Enkele grote groene varens en een tapijt van donker mansoor vullen een groot deel van een park. Een paar blauwe campanula’s zorgen voor nog wat kleur. Een vogel slaat alarm. Ik kijk omhoog en zie gele mirabellen hangen. Zouden ze al rijp zijn? Zal manlief eens vragen om de ladder te pakken. De viburnum ziet er verbrand en verdroogd uit. Dinsdag zat hier plots een uitgeputte wedstrijdduif in de tuin De kinderen hebben hem nog water en graantjes gegeven. Het mocht niet zijn, arm beestje, helemaal het noorden kwijt. Wel liefdevol gestorven.

Ik zet mijn wandeling verder. In Kjell zijn tuintje bloeien hydrangea’s en witte roosjes.

Zijn vijvertje is alweer veel gezakt. Het blauwe snoekkruid bloeit.

Daarnaast op zijn steeds lager wordende berg  groeit en bloeit een persicaria en een paarse aster. Een beetje verderop wordt de doorgang versperd door de wijnbessen. Nieuwe takken hangen als lange, stekelige  spinnenpoten over het pad. Je blijft er best niet aan hangen. Rijpe wijnbessen hangen aan hout van vorig jaar. Even proeven. Mmm, lekker zoet.

We moeten wel opletten. Er zitten ontzettend veel wespen dit jaar. Ik kruip voorzichtig onder de takken en sta bij de Moerbeiboom.

D犀利士
e bessen kleuren langzaam. Het zijn kleurige vitaminebommen . Zo kom ik aan Kjell zijn blauwe huisje. Hier is het pad helemaal versperd door een peterselievlier. Dan maar weer voorzichtig onder de takken kruipen. Rechts op de driehoek ligt een druivelaar vol met trossen.

Benieuwd hoeveel we hiervan zullen rijpen.

Even naar de kippen in Lucy’s tuintje. Drie kuikens zitten samen met 2 tokkende moeders. Daarnaast zit meneer Sebright met zijn witte hennen. Hij kijkt me wantrouwig aan. En tenslotte familie Cochin met hun kuiken.

Een Doornikse hen loopt door Lucy’s tuin. Als ze me ziet, wandelt ze verder richting bloementuin..

Kleine asters staan te bloeien.

Parkieten vliegen en vertellen vele verhalen. Sommige zijn boos, andere vrolijk. De margrieten zijn verdroogd. De kogeldistels bloeien tussen de brandende liefde.

Hier moet ik stoppen voor vandaag. We gaan met ons viertjes picknicken aan de boerenkreek. Ik geniet er van de rust, terwijl ik met de verrekijker naar de vogels kijk. De rest van de familie maakt foto’s.

Donderdag 6 augustus 2020,

Tien uur ’s morgens, terug op stap… Het is al warm, dat belooft voor later. Ik wandel van de achterdeur naar Lucy’s tuintje. Een windje verfrist mijn huid in de schaduw van de bomen. Druk gekwetter en getok komt me tegemoet. Grote kuikens sprinten door de Allée de Pommettes naar het hok. Links van mij bloeit een roze combinatie van persicaria, hosta en geranium.

Ik loop door het hekken en kom in de warme zon terecht. Donkere en gele dahlia’s steken fier hun bloemen omhoog.

In de bloementuin bloeit een koninginnekruid

en een gladiool. De marjolein wordt bezocht door bruine en oranje zandoogjes. In een hoek bloeien oranje bloemen en een enkele zonnebloem. We hadden er nochtans meer gezet. Maar ja, beter één dan geen. Dan hoor ik iets in de linkerhoek. Even kijken en ja hoor, daar zit de Doornikse kip. Ze loopt opgeschrikt een beetje verder en zoekt een ander plekje in de schaduw uit.

In de serre kleuren de druiven blauw.

Hier bloeit een donkere zonnebloem.

De tomaten doen het niet goed dit jaar. Het bordje Allée des Pommettes wordt versierd door een donkere persicaria.

Een heleboel vruchtjes hangen aan de sierappels.

Rechts bloeit een kleine hortensia.

De oude appelbomen zijn overladen met fruit. Er zitten wel heel veel wespen. Het is echt opletten geblazen. Kippen komen vanuit de schaduw en scharten onder de appelboom. Lekker gezellig samen. Overal klinkt het gezang van sprinkhanen.

Dan kom ik bij de rozentuin. De zwarte eend kijkt me wantrouwig aan. Ze heeft de laatste tijd nogal wat streken. Maakt ruzie met de andere eenden en valt de kippen lastig. Wat is er toch met jou aan de hand?

De zwarte zijdehoen loopt rond met een deel kuikens. Er zijn slechts 6 van de 8 kleine kuikens over. Twee zijn er verdwenen.

De buxus zit weer vol met rupsen. Het is hopeloos. Maar niet ernstig. We gaan ze er dan maar uit smijten en iets anders in de plaats zetten. We hebben al een plan. Ik zet me neer in het gras, de warmte hier is nu al niet te houden. Hier word ik omringd door gele en donkerrode rozen, margrieten en marjolein.

Verderop staan donkerroze, geel/oranje, rode en paarse rozen.

De tuin moet een beetje bijgewerkt worden. Aan de rozenpergola bloeit de roos “Zépherine Drouhin ”

voor de 2de keer en “Plaisanterie” vol goesting.

Ik geniet intens van de zoete geur die ze door de lucht verspreidt. Rode en gele klimrozen bloeien. Andere klimrozen vormen krachtige scheuten. Dan weer zie ik één met een heleboel rozenbottels.

Plots is er een heleboel kabaal. Een haantje zit achter een hen. Die moet dat duidelijk niet weten. Ze springt weg, gaat bijna het dak van het kippenhok op achtervolgd door een heleboel andere hanen en… de zwarte eend. Dan wandel ik langs de geurende kamperfoelie. ’s Avonds, als het donker wordt zitten hier pijlstaarten op.

Het achterste weiland is geel van het jacobskruiskruid.

Hé, daar komen bloemen aan de hibiscus. Dat is ook de 1ste keer!

Ook hier fladderen zandoogjes en sprinkhanen springen voor mijn voeten weg.

De oude perelaar is enorm en hangt vol peren.

Ik hoop echt dat we dit jaar weer sap kunnen laten persen. Maar eerst komen er nog een heleboel hete dagen aan … We zullen zien.

Rechts achteraan aan de takkenwal liggen een heleboel pluimen.

Hier is een kip gepakt door de vos. Ik hoop dat dit ’s nachts gebeurd is, anders zal hij overdag terug komen en dat is geen goede zaak. Gisteren hadden we twee hennen tekort in het hok. Ze zitten waarschijnlijk te broeden. Eén ervan is dus dood.

Ik wandel nog even in de schaduw onder de bomen aan de bosrand. Hier is het best aangenaam. We zullen hier ook nog wat stoeltjes moeten zetten. De tamme kastanje groeit en groeit. Maar oei, de amberboom kan niet mee. Dat wordt snoeien dus. Nu keer ik terug richting huis. Onder de perenboom zitten kippen. Een oranje zandoogje vliegt voorbij en landt op de heide. Nu ga ik gewoon naar binnen. Het wordt te warm. Even afkoelen en dan straks nog wat foto’s maken.

Als ik me wat opgefrist heb wenkt manlief mij. Vooraan op de Agapanthus zit een koninginnepage.

Snel een foto maken voordat hij weer weg is.

Deze vlinders hebben veel warmte nodig om te vliegen en leven op wilde peen.

Ik hoop dat jullie van deze blog hebben genoten.

Je kan ook nog naar een filmpje van onze tuin gaan kijken op volgende link

Tot de volgende keer

Warme groeten

De Tuinvrouw