Vrijdag 4 juni 2021,

Goedemorgen beste lezers,

Na toch wel een drukke week kan ik deze morgen iets langer slapen. Daarna maak ik mij een lekker ontbijtje : banaan, Griekse yoghurt, aardbei, bosbessen en noten overgoten met gesmolten zwarte chocolade.

Heerlijk en gezond. Ik neem mijn bord mee naar buiten en ga op één van de stoelen in de kring zitten. Dat is pas genieten met mijn blote voeten in het natte gras, de geur opsnuivend en de natuur rondom mij. Het weer is mooi, niet te warm en niet te koud. De kuifmees landt in Nestor. Na een tijdje vliegt hij richting eik. Zou hij daar een nest hebben ? De rabarber staat in volle bloei. Rechts voor mij steekt een blauw/paarse iris met witte lippen net met haar bloemen boven het hoge gras uit.

Roe koe, roe koe, roe koe, tut, tut, tut, allerlei vogelgeluiden vullen de lucht.

Aan de achterdeur staat mijn moederdag te schitteren.

Ik verzorg hem goed zodat ik er nog lang plezier van zal hebben.

De Millionbells hangen in zinken potten aan de muur.

Prrt, prrt, prrt doet de kuifmees in Nestor. Hij heeft een insect in zijn bek en roept naar zijn jongen. Hij vliegt heen en weer en blijft maar roepen. Verdorie willen ze nu echt niet komen, hij geeft niet op.

Ik stel me recht en draai me om. Zo wandel ik naast de partytent over een zacht tapijt van gras en mos. Een grote groep lupines wordt druk bezocht door hommels. “Geen tijd te verliezen” zoemen ze. Verderop bloeit een rododendron.

De lichtroze Weigelia staat volop te bloeien naast de spar.

De Deutzia is over zijn hoogtepunt en de blauwe regen is ver uitgebloeid.

De Hosta’s eronder zijn bedekt met zijn gevallen bloemblaadjes.

Daarnaast bloeien iris,

blauwe korenbloem en dagkoekoeksbloem uitbundig. Aan de overkant bloeit een donkerroze Weigelia naast de hulst. Het robertskruid leidt me naar de voortuin. De border rechts is vooral groen, bloemen komen later nog wel. Links piepen Hosta’s boven het robertskruid uit.

In de vijver bloeit het gele lis.

Links staan nog meer Hosta’s.

Ja, ja manlief heeft een grote verzameling en die breidt nog volop uit. Het leuke eraan is dat ik ook mag kiezen als we nieuwe gaan kopen.

Vooraan staat een varen in volle wasdom.

Daarboven piept een witte Rododendron.

En heel hoog boven alle groene planten schittert een brem in felle kleuren. De roze bloemen van de meidoorn steken er tegen af.

En dan … kijk ik recht omhoog naar de donkere bladeren van de beuk en daarboven de oneindige blauwe lucht. Tot waar zou hij eigenlijk reiken ?

Mijn voeten worden nat van de dauw die me nieuwe energie en moed geeft. Voor de veranda bloeien verschillende irissen

en de vingerhoedskruiden komen langzaam maar zeker in bloei.

Links voor mij bloeit een paarse lupine aan de rand van het gras.

Hij moet zich hier gezaaid hebben en doet het voortreffelijk.

Aan de zijkant van de oprit bloeien verschillende Rododendrons.

Hun bloemen zijn niet zo talrijk als andere jaren. Ze  hebben duidelijk last gehad van de droogte vorig jaar !

Oei, oei, oei, mijn viooltjes in de ijzeren vaasjes zijn volledig uitgedroogd. Helemaal vergeten water geven. Het is tijd voor iets nieuws !

Het muurtje naast de oprit is bedekt met een waterval van witte bloemen.

De notelaar heeft eindelijk grote bladeren gekregen.

De aanhangwagen ligt vol met compost, een schopje en een kleimengsel. Hier is manlief zijn nieuwe Hosta’s aan het inpotten. Vorig jaar heeft hij geen enkele nieuwe gekocht, maar dit jaar is hij er meteen goed ingevlogen. Op tweedehands hebben we een aantal adresjes gevonden bij particulieren en daar hebben we meteen een daguitstap van gemaakt. Hij heeft er ook een deel bij Fransen besteld. Die Hosta’s kwamen in een grote kartonnen doos toe?

afzonderlijk nog eens zorgvuldig verpakt.

Je had manlief moeten zien glunderen.

Het was een plezier om dat te zien. Natuurlijk stak hij de plantjes onmiddellijk in potjes

en nu … is het afwachten hoe ze het zullen doen.

Langs het huis vormt de paplaurier nu niet mijn favoriete haag, maar de bijen en de vlinders vinden hem wel interessant, een groene afsluiting.

Wat een drukte en gezoem ! Zenuwachtig verkennen ze elk blad en dat zijn er wel wat. Achter ons huis is de Cotonneaster bedekt met vele kleine, witte bloemetjes.

Manlief zou hem er liefst uitsmijten, dus roep ik hem om eens te kijken hoeveel bijen er nu wel op zitten. De vlinders zijn er ook dol op. En in de herfst vormt hij rode vruchtjes waar de vogels dol op zijn. Dus manlief … laat deze struiken maar staan. We kunnen ze na de bloei nog altijd een beetje smaller snoeien.   Akkoord ?

De donkere brem richting tuinhuis verspreidt een zoete geur en trekt zo een heleboel bijen aan. Op het tuinhuis maakt “Bobby James” zich klaar om te gaan bloeien. Nog even geduld. Naast het tuinhuis bloeien muurbloem, blauwe en witte korenbloem, Geranium en dagkoekoeksbloem. Daarnaast staat de nieuwe verzameling Hosta’s in de schaduw van wilde en tamme kastanje.

De zaailingen mogen de verzameling gezelschap houden. In de serre stonden ze toch alleen maar te verbranden.

Op het pad voor me staat een kruiwagen gevuld met gras.

Gisteren heb ik de schaduwtuin en de kinderen hun tuin bijna volledig gemaaid. Straks moet ik nog wat verder maaien. Onder de wilde kastanje was manlief gisteren bezig zijn Hosta’s open te trekken en uit te breiden.

Dat maakt hem gelukkig en dat doet me enorm plezier. Daar tegenover onder de beuk moet hij de andere groep nog opnieuw ordenen.

Het is de bedoeling dat beide groepen naar elkaar toe groeien en er nog juist een doorgang blijft behouden.

Verderop bloeit een donkerroze pioen met gele meeldraden en lichtgele stampers.

Een kroontje is nog gevuld met dauw. Daarnaast bloeien ook nog Azalea’s, ossentong, akelei in verschillende kleuren

en een geurende Choissya. De kleuren komen prachtig uit in het groene kader van verschillende varens.

Het koude, natte voorjaar heeft ervoor gezorgd dat de tuin zich op en top voelt. De witte bosrank heeft zich helemaal uitgespreid in de struiken. De groene, ijzeren reiskoffer van tante Simonne is verhuisd naar achteren tegen de stam van de kastanje.

Zo komt er nog meer ruimte voor de Hosta’s vrij. Naast de stam van de kastanje hebben we een raam gesnoeid zodat we in Lucy’s  of Kjells tuintje kunnen binnenkijken naargelang de plaats waar we staan. De roze regen van Lucy zorgt voor een romantisch gevoel.

Dan wandel ik langs de Hosta’s Lucy’s tuintje in.

Terwijl de ene soort Salvia uitbloeit komt Salvia “Amistad” eindelijk uit de grond gekropen.

Hoera, het is toch gelukt !

Wauw en wat voor een mooie iris staat daar te bloeien ?

De akelei is hier ook weer van de partij en het oranje nagelkruid trotseert het groen met haar felle kleuren.

De brandende liefde bloeit naast een lichtblauwe iris. De iris is scheefgezakt onder haar gewicht en leunt tegen een enorme Geranium aan.

De roze regen weeft zich in de pergola tussen de klimrozen door. Het is hier een enorm gezoem van hardwerkende bijen. Werner, je zal weer veel Urselse zeem kunnen oogsten !

De specerijstruik vult met zijn grote bloemen de zijborder onder de pergola op.

Ik wandel zoonlief zijn tuintje in. Het ligt in de volle zon.

Op zijn berg zijn de vrouwenmantels nog bedekt met dauwdruppels. Bijen komen dankbaar hun dorst lessen ik zijn kleine vijvertje naast de gele irissen. Verderop bloeien verschillende smeerwortels en wit zenegroen. De composthoop zit verstopt achter metershoge brandnetels. Hier zullen we toch iets aan moeten doen. De witte bosrank bedekt ook hier het kleine kippenhok en een deel van de haag. Geweldig !

Na lang wachten zie ik dat de Lespedeza  ook weer boven de grond uitkomt. Oef, want die zou ik liever niet verliezen.

Ik draai me om en zie de gele roos die bijna twee meter boven de pergola uitsteekt.

Dan loop ik Kjell zijn tuintje uit naar rechts onder de pergola door het weiland in. Daar staat een stoel die me uitnodigt : “Kom hier maar even zitten en kijk goed rond “.  Dat doe ik dan maar. En het is de moeite ! Een klimroos komt oranje open en verkleurt dan naar geel met een oranje rand boven het hekken.

De Franse, gele roos bloeit in trosjes en spreidt haar poten uit als een octopus.

De oranje roos boven de ijzeren boog komt open.

Het is juni, het rozenseizoen is begonnen.

De vingerhoedskruiden staan fier rechtop voor de beukenhaag. Als je goed kijkt onder de haag zie je een groot nest eieren liggen. Hier leggen de deugnieten dus hun eieren ! In het hok worden ze blijkbaar teveel gestoord.

Ik loop de moestuin in … de beukenhaag wordt steeds breder. Straks kan ik er niet meer langs. Mijn tuinbonen bloeien in prachtige kleuren.

De erwten die bovengekomen zijn bloeien wit. De lange witte radijzen groeien goed en zijn lekker. Ik pluk er één, veeg hem wat af en steek hem in mijn mond. Hier wordt toch geen vergif gebruikt.

Mijn aardbeien zitten goed verstopt onder het kruid. Verderop hebben we pompoen, courgetten en patisson uitgeplant. De plantjes zijn aangeslagen en goed vertrokken.

Ik wandel de moestuin uit en bewonder de verschillende Rododendronstruiken.

Achteraan bloeien nu de Gelderse rozen. Scherpe boterbloemen kijken naar de zon.

De gele en oranje klimrozen bloeien langs hun ijzeren pilaar. Een beetje lager zie ik een rode

en een botergele roos.

Amai, wat is het warm in de rozentuin. Gelukkig is het nog fris aan mijn voeten en streelt een licht bries af en toe mijn huid.

De Buxushaag ziet er echt niet meer uit. Het moment om hem te verwijderen komt steeds dichter.

Een blauwe Geranium bloeit naast de amandelboom.

De kippen en de blauwe eend komen nieuwsgierig kijken. De paarse en lichtroze rozenbottels staan vol met bloemen.

Een oranje botanische roos geurt lichtjes.

Een roze roos langs de pergola geurt heerlijk. De bloemetjes van de blauwe regen vallen op het gras.

Ik loop onder de pergola door en ga hem langs de andere kant bekijken.

Daar is ie bedekt met grote oranje bloemen,

kleinere roze naar geel verkleurende rozen

en fel paarse rozen lager bij de grond.

Dat het hier lekker ruikt hoef ik er zeker niet bij te vertellen. Verderop bloeit nog een wilde roze roos, een lichtgele

en een witte.

En overal zijn hommels en bijen druk in de weer. Een hommel landt op mijn blad. Ik schrik, hij zit stil … maar al snel vliegt ie verder.

De Weigeliaborder voor de takkenwal hult zich in witte en roze tinten.

Een haan vliegt op de leuning van een stoel en begint te kraaien. Een hen neemt een zandbad in een kuiltje in de grond, een andere hen lest haar dorst. Een bruine haan zit achter een hen aan maar wordt weggejaagd door de Cochinhaan. De zwarte eend neemt een bad in de zwarte bak.

Hier valt altijd wel iets te beleven !

Ik ga even op het bankje onder de linde zitten afkoelen in de schaduw. Mmm, dat windje, dat doet deugd. Een hen komt in paniek van aan de schommel naar het hok gevlogen. Even later volgt een tweede hen. Wat is daar aan de hand ? Ik ga even kijken … . Aan de glijbaan loop ik tussen de haag door en zo naar de wilgenhut. Niets te zien, geen idee wat de hennen zo aan het schrikken heeft gemaakt.

In de wilgenhut is het lekker fris. We zouden hier best een bankje of een paar stoelen kunnen zetten.

Overal in het gras bloeien boterbloemen en wikke.

Pluisjes vliegen door de lucht. Rechts bloeien bremstruiken in verschillende kleuren

en in de verte zie ik een paarsblauwe zee van bloemen.

De Eucalyptus is weer snel aan het bijgroeien, zijn stam wordt steeds dikker. Ik loop steeds dichter naar het lupineveld toe en er dan middendoor.

Manlief heeft weer paadjes gereden in het weiland met de grote grasmachine. Ze liggen dit jaar weer iets anders dan vorig jaar. Er zijn er ook minder omdat we niet door de bloemen willen rijden.

Aan de bosrand bloeit een speciale lijsterbes.

De tulpenboom steekt bleekgroen boven het lupineveld uit. Een wit vlindertje fladdert vrolijk rond. Een kreet van een specht klinkt vanuit het bos. Een meikever vliegt door de lucht.

Als het donker is zit de tuin vol meikevers en ook de vleermuizen zijn terug. Een dagpauwoog of is het een kleine vos zit hoog in de boom op een geurende bloem. Ik wandel verder langs de oude perelaar. Het gras prikt onder mijn voeten. Piep, piep, piep klinkt het van achter het kippenhok. Daar zitten de kuikens. Als ik eraan kom rennen ze net het hoekje om. De nieuwe Rododendron staat hier uitbundig te bloeien.

Deze heeft blijkbaar genoeg water gehad vorige zomer. Dan draai ik me om en ga langs dezelfde weg terug naar het kippenhok. De zijkant is toegegroeid met rozen die we na de bloei gaan snoeien. Steeds meer bloemen verschijnen aan de rozenbottels.

Ik kruis het weiland en ga naar de Viburnum “Mariesii” kijken die me wenkt van veraf.

De lucht vult zich op met steeds meer wolken. Koekoek, koekoek, koekoek klinkt het vanuit de verte. Het pad leidt me langs de appelbessen onder de appelboom door naar de Viburnum “Molly Shröder”.

De wilde rozenbottels vormen hier een geurende haag.

En zo ben ik terug bij de moestuin. Onder de beukenhaag ligt een groot nest met eieren. Hier leggen de deugnieten dus hun eieren ! Op dit moment zit er een hen op, maar die is later alweer verdwenen.

Er zijn weer een heleboel hennen die buiten slapen. Er zijn er maar liefst zes te kort volgens manlief. Eentje zit onder de waterton achter het hok, maar die moet daar weg, dat is niet veilig. Misschien denkt ze wel dat die mooie Clematis die er bovenop groeit haar gaat beschermen ?

Twee anderen zitten ergens te broeden, maar ik weet niet waar. Ze willen het mij niet vertellen althans. En de drie andere … dat weet niemand. Zullen ze binnenkort weer verschijnen met een nieuwe kroost ? Ik ben benieuwd.

In de namiddag vult de lucht zich nog meer op.

Het gaat onweren en er kunnen stevige buien ontstaan. We kiezen voor het zekere en breken in de middagpauze de tent af. Het zou zonde zijn als ze kapot waait, nietwaar. Er ontstaat inderdaad een buitje. Er valt zes liter uit en dan wordt het weer droog. De temperatuur is al wat gezakt en er komt zeebries binnen.  Na vijf uur rijden manlief en ik naar de Agapanthuskwekerij om de verloren planten terug aan te kopen. We komen terug met tien nieuwe planten en een paar zakken grond. We weten weer wat gedaan … .

Een beetje na zes begint het weer een beetje te regenen. Naarmate de avond vordert wordt de regen steviger. Nu stroomt ze over het dakvenster naar beneden. De regenput wordt weer aangevuld, de planten zijn blij. Het was alweer droog met die plotse warmte. En warm werd het en … we zitten nog niet eens in warme lucht volgens manlief. Dat belooft … voor deze zomer.

Ik eindig mijn wandeling bij de vuurpijl aan de achterdeur.

Op dit moment valt het water met bakken uit de lucht. Gelukkig is het binnen droog.

Ik hoop dat je van de tuin hebt genoten.

Tot  binnenkort

Warme, natte groeten

De Tuinvrouw