zaterdag 6 juli 2019,

Dag beste lezers,

Het is alweer zaterdag, wat gaat de tijd toch snel, zeker als je een weekje vakantie hebt. Deze week hebben we dus niet zoveel in de tuin gewerkt. Een dagje shoppen in Antwerpen, een dagje thuis genieten, de Zeeuwse rozentuin in Kats gaan bezoeken.

Daar hebben we heel veel soorten gezien en opgeschreven. Natuurlijk konden we het ook niet laten om met lege handen naar huis te komen, dus… vier nieuwe soorten vergezelden ons naar huis.

Na de tuin nog wat rondgereden in Nederland en een hele mooie wandeling gemaakt in een natuurgebied.

Donderdag hebben de mannen Kjell zijn vijvertje leeggemaakt. De beestjes werden zorgvuldig er uit gevist en in de blauwe bak met vijverwater gezet. De rest van het water werd over de hortensia’s en andere planten verdeeld. Vervolgens werden de planten één voor één uit de vijver gehaald en in de schaduw gezet. Ook de plastiek werd er uit gehaald, opengelegd en opgemeten. En ondertussen deed ik de boodschappen en de markt. Dan gingen de mannen achter nieuwe vijverfolie en eten voor de kippen, terwijl ik voor eten en de was zorgde. Vlug samen buiten eten en daarna samen gaan fietsen naar het Leen in Eeklo om foto’s te maken van de kleine ijsvogelvlinder en de eikenpage. En dan ’s avonds nog de nieuwe vijverfolie in de vijver en samen met de mini barbecue, die Kjell op school gemaakt heeft, genieten van een lekkere maaltijd.

Vrijdag dan de vijver vullen en de planten er terug in, een stuk van de paplaurier werd gesnoeid

en ook de taxushaag aan de straatkant werd aangepakt.

De aanhangwagen zit ondertussen alweer goed vol! En om de avond af te sluiten een ballonvaart met Luc Madou. Zo een prachtige avond met al die mooie wolken bij zonsondergang en een gezellige babbel.

Plots trekt manlief het dakvenster open en roept : “Lex, er zit iets in het water !” Ik loop er snel naartoe. Het is een egeltje dat heen en weer zwemt en er niet meer  uitgeraakt. Dus neem ik snel een netje en vis het eruit. Och arme, het beestje is helemaal nat en bibbert van de kou. We zetten het in de zon en gaan een handdoek halen.

Dan droogt manlief zijn buikje af, de stekels zijn wat moeilijker… . Maar het beestje heeft nog steeds kou, dus nemen we het mee naar het terras, halen een verlengkabel en de haardroger. Eerst blaast manlief met de haardroger op lauwe stand, daarna is het de beurt van zoonlief. Na een tijdje doet het egeltje zijn oogjes weer open en kijkt wat rond. We laten het even alleen op het terras in het zonnetje, zodat het weer bij zijn positieven kan komen… Na tien minuutjes ga ik weer kijken en wrijf even over zijn pootje. Na een poosje st犀利士
aat het egeltje recht en begint weer te lopen, we pakken het op en zetten het weer in het gras. Al snel verdwijnt hij onder de Skimmia, terug naar zijn nest onder de houtberg. Oef, het is ons gelukt, hij heeft het gehaald. Nu gaan we vlug overal in de tuin wat schalen met water zetten en we leggen een plank op het water, zodat de beestjes die in het water sukkelen er terug uit kunnen. We hebben nog een heleboel te leren!  En dat is nu eenmaal het mooie ervan, alles wat we tegenkomen maakt ons een klein beetje wijzer. Dus iedereen die dit hier leest zet alsjeblieft ook wat schaaltjes met water, de diertjes zullen jullie dankbaar zijn.

Zo, nu de egel veilig en wel weer rondloopt kunnen wij aan onze dag beginnen …. want straks gaan we naar een verjaardagsfeestje.

Maar eerst nog broodjes halen en een kadootje kopen, we splitsen ons op, dochterlief trekt ondertussen een dweiltje in de keuken.

Het is nu ondertussen acht uur en we zijn terug thuis. Tijd om de boontjes en de tomaten te gieten, terwijl manlief de tomaten dieft. Er is een heleboel water nodig, de planten staan op overlevingsmodus, het zit hun dit jaar niet mee. Ze zijn verbrand door de genadeloze zon en hitte en hebben verschrikkelijke dorst. Sommige dragen tomaten, andere niet. Ik heb net enkele komkommers geoogst voor een slaatje van morgenavond. Het wordt alweer een drukke dag.

Ondertussen is de lucht helemaal dichtgetrokken en er vallen piepkleine spetters naar beneden. Het is nog steeds warm genoeg om met een t-shirt en korte broek in de tuin te lopen. Wat een fantastische zomer! In het weiland zitten de sprinkhanen weer vrolijk te tjirpen. De barberies zitten in het gras hun buikje te vullen met insecten. Er zijn er hier genoeg. Een beetje verder tussen het gras staan de dubbele margrieten te bloeien, ze houden zich kranig.

Maar er zijn een heleboel planten die het nu echt gehad hebben en slap gaan hangen. Nog een paar dagen zonder regen en ze geven er voorgoed de brui aan. Helaas onze tuin is zo groot, hier kan je niet beginnen met alles te gieten, ze moeten het zelf zien te redden. De planten in potten krijgen uiteraard wel water, af en toe.

In de rozentuin is er wel nog veel kleur : wit, lila, roze, zalm, oranje-rood, licht oranje, geel, … .De buxushaag is terug uitgelopen, maar er zijn ook weer nieuwe motten, gelukkig niet zoveel. We geven de buxussen nog niet op, wachten af hoe het verder gaat zonder spuiten uiteraard! De kippen verzamelen zich rond mij, het wordt stilaan donker. “Vooruit, hup, naar jullie hok, het is tijd om te gaan slapen.” De feloranje daglelie staat te bloeien aan de andere kant van de rozentuin

en het fijn gras er rond staat volop in het zaad. Mooi vind ik dat, die paarse gloed die het verspreid.

Een hele hoop pluimen ligt in dit gras, hier is deze week weer een kip gepakt, door een vos vrezen we. Eentje die dacht dat buiten slapen een optie was, niet dus.

Zondagmorgen, vijf uur, ik moet naar het toilet … toch maar eens naar het water gaan kijken. He, wat is dat daar ? Twee kleine bolletjes zwemmen in het water, het zijn de kleine egeltjes uit een ander nest. Ze kunnen er nog niet lang inzitten want ze hebben de plank nog niet gevonden en zijn nog niet erg nat. Ik vis ze één voor één uit het water met het netje. Even afdrogen met de handdoek en een beetje warm blazen met de haardroger.

Deze twee zijn veel alerter, eentje begint dan ook al direct rond te lopen. Even manlief wekken. Samen zetten we de egeltjes weer achter het hekken. Eentje kruip onder de vogelkooi, de andere onder de takkenwal. Missie geslaagd.

En nu sta ik hier buiten naar de vogels en hanen te luisteren. Een vrolijk suskewiet klinkt door de lucht en de roep van de specht komt van voor het huis. Ik ben nog wat moe en ga toch nog wat slapen. Helaas ik kan de slaap niet vatten. De lucht is gevuld met een roekoe en gefladder van de duiven. Kra, kra, kra , de kraaien maken een praatje, afspraken voor de dag die gaat komen. Ik doe geen oog meer dicht, dus sta ik maar op en schrijf verder aan mijn blog. De lucht is grijs met daartussen een streepje blauw. Het gras is nog nat van het buitje van gisteren. Veel stelde het niet voor, amper een liter, maar beter dan niks. De eerste Afrikaanse lelie bloeit, de Agapanthus”Rotterdam”.

Straks gaan we een bessentaartje eten in de kruisbessenproeftuin en daarna gaan we nog eens naar de Agapanthuskwekerij samen. Het belooft weer een drukke dag te worden.

Aan het tuinhuis bloeit de Acanthus mollis

en daar komt Blue weer aangelopen … In Kjell zijn tuintje is de vijver terug gevuld met water, planten en dieren.

De stenen liggen er netjes rond. En ja, het kroos zit er ook nog in. De hortensia’s staan er ook weer prachtig bij.

Nu loop ik Lucinde haar tuintje in, de geur van kamille komt me tegemoet. Een daglelie bloeit naast een phlox

en een kogeldistel staat helemaal open.

De tuin ademt in. In de gang staat een rode kuip eenzaam te wachten tot ze gevuld en geleegd wordt. Voor mij een heleboel prikneuzen en rozen in verschillende tinten.

In de toppen van de dennen zit een groepje kraaien bijeen.  Nu komt de zoete geur van de kamperfoelie me tegemoet. Tegen het kippenhok bloeit een gele klimplant.

Manlief heeft hier wat gesnoeid en brandnetels verwijderd, dat was geen moment te vroeg. Nu kan ik weer makkelijk bij de regenton zonder in de rozen te blijven hangen.

In het weiland achteraan bloeien de jacobskruiskruiden. Ze worden opgegeten door de zebrarupsen die later zullen verpoppen tot een jacobsvlinder, een dagactieve mot.

Hier en daar bloeien de rode daglelies en drie grote groepen kleuren het weiland paars, het is het groot knoopkruid. Nog een paar jaar geduld en ons weiland staat er vol van. Goed nieuws voor de vlinders en andere insecten! De geur van de kamperfoelie prikkelt opnieuw mijn neus

en in de berk zit een tjif tjaf te zingen. Het wordt vast een mooie dag.

Zo dat was het dan weer voor deze week. Ik wens jullie allemaal nog een fijne dag.

Vele groetjes

De Tuinvrouw