zondag 21 april 2019,
Dag beste lezers,
Deze morgen zijn we om twintig over zes thuis gekomen van onze eerste week vakantie naar Noord Italië. De natuur in Cesiomaggiore was zo overdonderend mooi, velden vol met tientallen soorten bloemen en minstens evenveel soorten vlinders. Een vakantiehuisje bij de rivier op een domein van twee hectare. Wat moet een mens nog meer hebben?
Maar nu dus … weer thuis.
En ook hier is alles prachtig. We worden aan de achterdeur alvast verwelkomd door “Nestor, the cherrytree” onze oude kerselaar.
Even was ik bang dat we zijn bloei zouden missen, maar nee hoor. Hij staat volop te bloeien met prachtige witte bloemtrossen, die ook nog eens een heerlijke geur verspreiden en druk bezocht worden door bijen en andere insecten. Kortom een heleboel zintuigen worden geprikkeld.
En onder en rond Nestor staan dan weer de ossetongen en de wolfsmelk te bloeien.
Een beetje verder naar achteren staat een sierappeltje overladen met geurende, witte bloemen te blinken in de zon.
Ook hier alom gezoem…
In het gras staan de madelieven en de paardenbloemen te bloeien. En daar vliegen twee witte vlinders achter elkaar aan.
Zoonlief heeft in een heleboel blokken hout gaten geboord. Nu loopt hij met een kruiwagen met boomstammetjes naar zijn tuintje. Eens kijken wat de bedoeling is. Hij stapelt ze netjes opeen voor zijn takkenwal. Het wordt een prachtig bijenhotel.
Hier zijn de solitaire bijen en wespen welkom! Daarboven staat één van de oudste appelaars te bloeien. Er is dus eten, drinken uit de vijver en nestplaats genoeg.
Langs de zijkant van zijn tuintje staat een sneeuwklokjesboom te bloeien, hij heeft een bont blad en geelgroene klokjes.
En er staat ook nog een elfenbloem te bloeien.
Dochterlief zit met een vriendinnetje in de schaduw stratego te spelen. Ze wou wel liever op de computer, maar het is veel te mooi weer vandaag. Dit is echt een fijne dag!
Nu loop ik verder richting weiland, langs de andere kant van de takkenwal staan de Exochorda’s te bloeien, een dankbaar struikje overladen met witte bloemen.
De “Allée de pommettes staat in bloei. Dit jaar zijn er slechts drie sierappels die goed bloeien, de anderen hebben een beurtjaar, denk ik. Maar het is toch een prachtig zicht.
Eigenlijk is het veel te warm en veel te droog, maar ik geniet toch van het mooie weer! Nu even snel een wasmachine insteken en dan weer naar buiten. Het is echt ideaal weer om de was buiten te hangen.
In de achtertuin staan hier en daar tussen de struiken de boshyacinten te bloeien, de blauwe klokvormige bloemetjes kijken naar boven terwijl hun blad plat om de grond ligt.
Manlief doet een aanval op de zaailingen van de esdoorn in de schaduwtuin. Een rode rododendron staat te bloeien in het vincatapijt
en de blauwe smeerwortel wordt druk bezocht door hommels.
En plots loopt dochterlief met twee buurmeisjes de tuin in, ze gaan weer paardje spelen. Ze huppelen wat rond op blote voeten en springen over hindernissen. Wat hou ik toch van al dat leven in de tuin.
In de struikenborder staan de viburnum
en verschillende soorten appelbes te bloeien.
Onze buxushaag rond de rozentuin zit vol met larven van de buxusmot. Manlief plukt er geduldig een heleboel uit
en geeft ze aan de kippen. Die zijn helaas niet echt geïntresseerd. Er is eigenlijk geen beginnen aan, gelukkig krijgen we wat hulp van de vogels en we denken ook van de sluipwespen, want er zitten er al dode in de haag en we gebruiken geen vergif.
Een beetje verder naast het kippenhok staat de judasboom te bloeien met kleine paarse bloemetjes.
Hij heeft best wel een mooie vorm. Ik loop erlangs door de nieuwe rozenboog naar het achterste weiland. Kunnen jullie nog volgen? Zo kom ik in de bloemenweide zonder bloemen… Helaas, door de droogte is er niet veel te zien. Een beetje verder staan wel onze brems te bloeien. We hebben een paar gekweekte vormen,
maar daarnaast ook wilde soort die hier en daar vanzelf uitkomen.
Daarnaast staan er ook nog wat witte dovenetels en twee pinksterbloemen. Van de ratelaars nog geen spoor, misschien is het nog te vroeg. En er is vorig jaar spontaan een struikheide boven gekomen.
Onder de perelaar zitten twee eenden met hun snavel in het gras te wroeten, beestjes zoeken om op te eten. Eigenlijk zien de eenden er niet uit, het is alsof ze ergens een bad gepakt hebben met te weinig water… Ik weet niet wat ze uitgestoken hebben.
Een merel in het bos slaat alarm, een oranjetipje en een witje vliegen voorbij, pluisjes van de populieren vliegen door de lucht. De paaslelies zijn uitgebloeid en vormen zaad. Normaal gezien breek ik ze af voor ze in het zaad komen, maar nu ben ik dus te laat. Dan hoor ik “tjif, tjaf, tjif, tjaf” uit het bos, dit is het geluid van een piepklein vogeltje dat zijn naam zingt.
Nu ga ik terug richting huis, aan de vogelkooi begint een blauwe regen langzaam open te komen
en ook onze Rosa banksai staat op springen, maar dat is voor een volgende blog. Vervolgens kom ik langs de roze lentekamperfoeliestruik, die helaas niet geurt, maar wel heel mooi is.
Terug bij Kjell zijn tuintje, daar zitten rupsen op het sint-janskruid vast van de sint-jansvlinder. Welkom lieve rupsjes eet jullie buikje maar rond.
Dan nog even naar de voortuin, links staat een hele groep roze dovenetel te bloeien
naast het robertskruid en rechts begint de blauwe regen te bloeien.
Wat ruikt het hier toch weer heerlijk met al die bloemen.
Aan de voet van de wilg staan de primula’s te bloeien en een beetje verderop nog enkele mooie epimediums.
In de vijver komt een dorstige hoornaar drinken. Wat een mooi, enorm groot beest is dat. Het is vast een koningin, maar wel een Europese. Dan gaat ze zitten en begint zich te wassen en daarna zit ze heel stil. Even uitrusten, het was een drukke dag.
Zo dat was het alweer,
tot de volgende keer,
groetjes
De Tuinvrouw