Zaterdag 6 april 2019,
Dag beste lezers,
De dag begint grijs, precies zoals manlief het heeft voorspeld. Ik besluit dan maar om te wassen en te strijken. Geleidelijk aan breekt de zon een beetje door, maar 18 graden zal het zeker niet worden.
De kardinaalsmuts loopt uit,evenals de pioen ernaast
en de ossetong bloeit.
Deze mag hier en daar blijven staan, maar op andere plaatsen trekken we hem uit. Hij wordt best groot en verspreidt hem gemakkelijk. Deze gehoornde metselbij geniet vast van zijn nectar.
In het gras bloeit een nieuwe soort cyclaam met zijn liefelijk lichtroze bloemen, bloemblaadjes verticaal met het hartje naar beneden gericht.
Het is nog steeds veel te droog. Naast dat ene kleine buitje van vijf liter is er verder niets meer gevallen. Het was even herademen, die frisse geur van de regen maar die ging al snel verloren in de wind en toch… heb ik ervan genoten!
In de border opzij staat naast de paarse Magnolia nu ook de Viburnum te bloeien en hij geurt heerlijk.
Op de grond bloeit dan weer de Brunnera met zijn kleine blauwe bloemetjes.
Op de achtergrond hoor ik een heleboel vogels zingen. “Suskewiet” zingt de vink, “kra,kra,kra” zegt de kauw en dan zijn er nog de mezen, merels en niet te vergeten onze parkieten. Ik wordt weer getrakteerd op een heel concert…
Een beetje verder bloeit de paarse vinca.
Hij doet echt zijn best om te groeien maar moet vechten tegen de asters en dat valt niet mee. Misschien moet ik hem maar eens een ander plaatsje geven.
Ik loop nu verder richting voortuin terwijl de vink rustig verder zingt. Nu hoor ik ook een duif en een bij vliegt me zoemend voorbij. Hier staat een enkele gele tulp eenzaam te bloeien, de rest heeft het al opgegeven en is niet meer teruggekomen. En links staat de schoenlappersplant te bloeien, prachtig zo een samengestelde bloem en zo fel roze.
Dan kom ik bij de treurwilg die al goed aan het uitlopen is. Hier staan verschillende sleutelbloemen te bloeien, de wilde, gele variant
hebben we reeds al gescheurd en rondom verdeeld en ook een dubbele gekweekte blauwe vorm.
Hier vinden we ook een dubbel speenkruid.
Een beetje verder staat een prachtige elfenbloem te bloeien.
Hij staat al voor de helft onder een struik. Wordt de struik te groot of ligt het aan de elfenbloem? Dat moeten we in het najaar zeker eens bekijken.
En overal staan er zaailingen van de esdoorn. Dat kom je natuurlijk tegen als je de bladeren en vliegertjes(zaadjes van de esdoorn) in de winter rond de planten laat liggen. Ik trek er alvast een deel uit. Nu gaat dat nog gemakkelijk, eens ze verhouten is dat al een heel stuk moeilijker! Ze boren zich met hun penwortel stevig vast in de grond.
En terwijl ik zo aan het wieden ben springt er plots een kikker weg. Amai, wat een schutkleuren, had ie blijven zitten, dan had ik hem vast niet gezien. Kijk maar eens, zie je hem zitten?
Een beetje verder, goed verstopt onder de meidoorn, staat de Corydalis te bloeien. Je moet een beetje moeite doen om hem te vinden, maar eens je het weet dan ga je ervoor. Alweer zo een mooie voorjaarsbloeier. En hij kan zo hele borders vullen. Daar moet ik er meer van hebben! We zetten hem alvast op het verlanglijstje.
In de verte hoor ik een kettingzaag en in de lucht een vliegtuig en als ik goed luister… het geklop van een specht op een boom.
En kijk daar staat de dotterbloem in de vijver te bloeien.
Dan loop ik weer verder langs de vazen met viooltjes aan de voordeur. De viooltjes zijn al flink gegroeid, maar hebben dorst. Ik zal ze zo een gieter water brengen, ze zullen mij dankbaar zijn! De rozen zijn al goed uitgelopen en eronder bloeit de hondsdraf. Deze zal ik wel verwijderen als ze uitgebloeid is, zo niet kan ik er anders geen weg meer mee, maar nu is het best mooi!
In de achtertuin zijn mijn mannen druk bezig met een nieuwe pergola ineen te vijzen. Ik ben al benieuwd naar het resultaat.
Onder de eik staan een heleboel paarse dovenetels te bloeien tot grote vreugde van de hommels. In het gras staan hier en daar paardenbloemen en madeliefjes te bloeien. Deze vormen pure nostalgie, als kind kransjes maken met madeliefjes, welk meisje heeft dat nu nooit gedaan? En met de paardenbloemen maakten we ons gezicht geel en de zaden bliezen we in het rond om daarna een wens te doen. Beide bloemen zijn trouwens eetbaar, dus volkomen veilig en de bijen houden er ook van.
Achteraan de tuin, bij de compost ligt een blauw tapijt van vinca met daartussen varens, rododendrons en vingerhoedskruiden. De grote varen waar Mevrouw Doornik haar nest was loopt mooi uit.
Was? Ja, het is voorbij, de eieren zijn geroofd en Mevrouw Doornik… die loopt gezellig in de tuin met Meneer.
Oei, ik word geroepen, de mannen hebben me nodig. En nu loop ik alweer in de weg… dan ga ik maar richting vogelkooi.
Ferdinand komt mij tegemoet, dat is raar, maar nee, hij draait zich alweer om. Deze week was de schutting omver gevallen tussen de cochins en de sebrights, gelukkig hebben ze niet gevochten. Gisteren bloedde Mevrouw Sebright haar pootje, dus ging ze mee naar binnen voor verzorging en daarna weer terug in haar hok. Vandaag loopt ze daar weer gewoon rond, niks aan de hand.
In Kjell zijn vijver staat de dubbele dotterbloem te bloeien, die wil ik ook graag met jullie delen.
Vorig weekend zijn we begonnen met een aanval tegen de brandnetels aan de takkenwal. Er zijn heus wel andere plaatsen waar ze mogen groeien voor de vlinders, maar hier liever niet. En ik heb al het dode hout uit de frambozen gehaald.
We zijn ook al begonnen met de uitlopers van de frambozen uit te halen, maar zijn nog niet helemaal klaar. Misschien doen we daar morgen nog wat mee verder. Ze moeten er uit anders zal er niets anders dan frambozen overblijven en dat is zeker niet de bedoeling.
Naast de serre staat opnieuw een andere soort paaslelie te bloeien, het is best wel een mooie.
En de perelaars bloeien…
Terwijl ik verder het weiland inloop zie ik op mijn rechterkant de donkerrode ribes bloeien, onder de appelboom zitten drie kippen en aan de andere kant zie ik ons sierappellaantje. We hebben verschillende soorten sierappels geplant en ze afwisselend van kleur gezet. Nu hebben de bomen afwisselend een groen en een donker bladerdek. 
Nu loop ik naar achteren, naar mijn krentenboombos. Ik heb een groepje krentenbomen bijeen geplant en die staan nu prachtig te bloeien en hun blad loopt donker uit. Ze vormen een witte vlek in de tuin.
De wilgen lopen frisgroen uit en de witte bast van de berken steekt mooi af tegen al dat mooie groen. De vogels zitten hier prachtig te zingen. Het is lente, het is feest, het is weer tijd om een vrouwtje te vinden en een nestje te bouwen! Ik heb gezien dat er een pimpelmees op het nestkastje zit aan de esdoorn in dochterlief haar tuintje. Check, dat is alvast één nestkastje dat bewoond zal zijn.
Ik hoor gekraai uit de richting van het bos, een hele groep kippen loopt op het achterste deel van het weiland tussen de bomen. En ja, we hebben nog steeds veel te veel hanen, maar ze hebben hier de ruimte en moeten de hennen beschermen tegen de roofdieren. Af en toe wordt er wel eens een haan gepakt, maar daar kan ik best mee leven. Laat de natuur zijn gang maar gaan.
Ik kijk nog eens goed rond, maar neen, vandaag laten de damherten zich niet zien. Ze zullen ergens anders zitten.
Dan keer ik maar eens terug. Daar zie en hoor ik een geelbruine kip tokken. Ze moet een ei leggen en ze springt dan maar op de takkenwal om een plekje te zoeken. De haan volgt haar…
De hen loopt heel de takkenwal over, kruipt daar wat onder, dan weer naar boven, vooruit, achteruit. Nee, ze vindt geen geschikte plek. Hup, er weer af. Dan maar in het hok. Gaat ze toch wel weer op die plank bovenaan zitten, zeker. Domme kip, kom daar af, straks valt je ei en zijn de andere kippen ermee weg of lust jij ook wel een vers gelegd eitje? Ik jaag haar eraf. Laat ze maar haar ei bij de andere op de grond gaan leggen!
Ok, nu terug richting huis. In de achtertuin staat toch nog een groepje paarse tulpen te bloeien.
En nu, …. nog een beetje in de tuin werken en vanavond mijn blog uitschrijven en posten.
Dus, afspraak bij de volgende blog
Groetjes
De Tuinvrouw